มูลนิธิศูนย์ฮอทไลน์ ปรึกษาปัญหาชีวิต และโรคเอดส์ โทรฟรีทั่วประเทศ
ทุกข์ใจไม่มีทางออก

ชีวิตครอบครัวไม่มีความสุข ไม่มีงาน ไม่มีเงินเก็บ ไม่มีบ้านให้กลับ ต้องทนอยู่บ้านสามีโดนด่าโดนไล่ ไม่มีรายได้อะไร ทุกข์จนบางครั้งอยากตายให้พ้นปัญหาที่มองไม่เห็นทางออก ขอความช่วยเหลือใครก็ไม่ได้เลย สามีติดเหล้า ติดการพนัน ตัวเราทุกวันนี้ไม่มีเงินใช้ทุกข์ใจทุกข์กาย คิดจะไปให้พ้นก็ไม่มีเงิน อายุก็มากเกินที่จะไปหางานทำ มองดูคนรอบข้างก็ไม่เห็นใครทุกข์อย่าวเราสักคน

อโนมา
aemasith@hotmail.com
26 ตุลาคม 2562 21:35

คุณอโนมาอายุเท่าไรแล้ว อยู่กินกับสามีมากี่ปี มีลูกกี่คน อยู่ในกรุงเทพหรือต่างจังหวัด สามีทำอาชีพอะไร ตัวเราไม่ได้ทำงาน แต่การอยู่บ้านกับครอบครวสามี ก็ดูจะมีงานต้องรับผิดชอบมากมาย เพราะคงต้องดูแลช่วยเหลือสามีและเครือญาติด้วยใ่ช่ไหมคะ ที่สำคัญคุณสามารถใช้คอมพิวเตอได้ด้วย ก็น่าจะมองหาประโยชน์หรืออาชีพจากทักษะที่เราทำได้คือคอมฯ หรือคุณเคยทำอาชีพอะไรหรือไม่ผ่านทางเดรื่องคอมฯ หรือคุณสามารถจหาข้อมูลข่าวสารได้มากมายที่จะช่วยให้ไม่เหงาและเบ่ือ ซึ่งหากคุณเพียงได้อ่านคนที่ปรึกษาผ่านคอลัมภ์นี้ ก็จะพบว่าผู้คนมีปัญหามากมาย (เกือบหมื่นเร่ือง/คน) เหมือน ๆ กัน คล้าย ๆ กัน หรือแตกต่างกันมากมาย เราก็จะเห็นได้ยินได้ฟังว่า ขึ้นช่ือว่าชีวิต ต่างมีทุกข์และสุขเป็นเร่ืองปกติของชีวิต คนที่ผ่านชีวิตมากและนานเช่นกรณีของคุณ ก็คงผ่านร้อนหนาวมามากมานานเช่นกัน แต่ที่รู้สึกทุกข์ก็คงเพราะ อยากก้าวออกจากตรงนี้บ้างในบางครั้ง เพราะเบ่ือหน่ายสิ่งแวดล้อมเดิม ๆ โดยเฉพาะพฤติกรรมที่ติดเหล้า ติดการพนัน ไม่สามารถเป็นที่พึ่งให้คุณได้ ซ้ำอาจเป็นสาเหตุให้คุณต้องพลอยโดนดุด่าจากสมาชิกในครอบครัวเขาไปด้วย อย่างไรก็ตาม ฟังจากที่เล่าไป ดิฉันรู้สึกว่า การอยู่ในบ้านนี้มานาน คุณคงช่วยงานเขาได้มากททีเดียว แต่การพูดไม่ดีอาจเพราะเขาพูดเพราะ ๆ ไม่เป็น เขาคงไม่ได้มมองคุณเป็นศัตรูเพราะคุณก็อยู่กับเขามานาน ลองก้มลงดูตัวเองและถามตัวเองว่า เราได้ช่วยงานดนในบ้านเขาอย่างไรบ้าง หากขาดคุณเขาจะลำบากอย่างไร หากเราพบว่าตัวเองทำประโชน์ให้เขาดีพอสมควร ก็ควรจะพอใจและไม่ถือสาคำพูดดุด่าขับไล่ของเขา เพราะหากเขาขาดเราาเขาคงลำบาก มองข้ามไปไม่ต้องฟังในสิ่งที่เขาพูดหรอก หาอะไรใหม่ ๆทำเพ่ือทำให้เราดูมีค่า มีความสำคัญในบ้านนี้บ้าง พอจะเป็นไปได้ไหม คือแทนที่จะนั่งเบ่ือ เศร้า แลเหงา ก็หันมามองเห็นความสำคัญของตัวเอง จิตเราจะได้สงบเพิ่มขึ้น แต่ถ้าสำรวจตัวเองแล้ว พบว่าไม่ได้เป็นอย่าท่ีดิฉันแนะทาง ก็คงต้องมองไปรอบ ๆ ชุมชนที่คุณอยู่ว่ามีใครที่ดูเป็นเพ่ือนหรือคุ้นเคย ไม่ได้ทำตัวเป็นศัตรูกับเราเช่น เจ้าหน้าที่สาธารณสุข อบต อาสาสมัครสาธารณสุข หรือกลุ่มจิตอาสาที่คุณอาจปลีกเวลาสักวันในสัปดาห์หนึ่งที่จะไปร่วมทำงานอาสาสมัครหรือพัฒนาชุมชน จะได้ทำให้เรามีเฟ่ือน และไม่อยู่อย่างเบ่ือ ๆ ตามลำพัง เคยคิดเร่ืองนี้ไหม ซึ่งการทำงานอาสาสมัคร ไปฝึกงานฝึกอาชีพหลายอย่างอาจทให้้เราได้งานจริง ๆ มีสังคม ้มีเพ่ือนดีต่อไปได้ ลองค่อย ๆ เรียงลำดับทางความคิดดูแล้วค่อยคุยกันต่อนะ

อาจารย์ อรอนงค์ อินทรจิตร
28 ตุลาคม 2562 12:54
Post อันดับที่ 1

ตอบกระทู้


กลับด้านบน