มูลนิธิศูนย์ฮอทไลน์ ปรึกษาปัญหาชีวิต และโรคเอดส์ โทรฟรีทั่วประเทศ
ท้อกับชีวิตและอยากฆ่าตัวตาย

ขออนุญาติเล่าเรื่องค่ะฉันอายุ25ปีอาศัยกับพ่อแม่ค่ะมีน้องสาวอีกคนค่ะกำลังเรียนครอบครีวเราครอบครัวปานกลางเพราะอาศียอยู่กับยายค่ะในบ้านมีลุงอีกคนค่ะลุงเป็นคนดื่มสุราชอบอาละวาดฉันมีปมตั้งแต่เด็กค่ะฉันพ่อแม่น้องสาวทุกครั้งที่ลุงเมาจะต้องหนีเพราะตลอดแก่ชอบไล่พวกเราตลอกค่ะพอยายเสียยิ่งหนักกว่าเดิมแทบทุกวันลุงเป็นโสดค่ะสมบัติเยอะแต่เราไม่เคยแตะเลยค่ะมีแต่พีาสาวแม่อีกคนเป็นจัดการทุกอย่างรวมถึงบัญชีธนาคารของลุงเขาค่ะแต่เราไม่ได้สนใจจนลุงล้มป่วยไรคไตค่ะไม่มีใครดูแลลุงเลยฉันต้องดูแลรวมถึงค่าใช้จ่ายค่ะพอไปของพีีสาวแม่ที่ถือบัญลุงบอกว่าไม่มีเงินค่ะฉันต้องรับผิดชอบค่ากินค่าอยูค่าร.พค่ายาเป็นส่วนใหญ่ค่ะระหว่างที่ฉันดูแลลุงก็มีคนมารุมต่อว่าว่าหวังสมบัติฉันสาบานเลยไม่เคยคิดแบบนั้นจนวันหนึ่งที่ฉันล้มละลายรถโดนยึดตกงานมาดูแลลุงฟ้องพ่อฉันเพราะพ่อเป็นคนออกรถให้กลายเป็นบุคคลล้มละลายไปขอความช่่วยเหลือจากใครไม่มีใครช่วยจนลุงเสียพ่อก็ล้มป่วยต่อพ่อป่วยเป็นโรคหััวใจฉัันเคลียดมากศาลตัดสินยึดทรัพย์ชึงมีนคือมรดกชิ้นสุดท้ายของแม่คือบ้านหลังเดียวที่มีตอนนี้พ่อกำลังผ่าตัดครั้งใหญ่เปลี่ยนลิ้นหัวใจที่รั้วเป็นโลหะและผนังหัวใจหัวใจชึ่งมีค่าใช้จ่ายที่ไม่สามารถเบิกจ่ายได้2หมื่นกว่าบามก็ทำเรื่องผ่อนชำระแต่จำนวนเงินก่อนออกร.พ5พันไปขอใครช่วยก็ไม่มีใครช่วยเลยร.พขอเลือดมาไปติดต่อกาชาตเลือดก็บอกไม่่มีีไม่พอไปโพสเฟสก็ไม่มีใครเลยขอเพื่อนได้มาแค่2คนชึางต้องการ6-8คนยอมรับตอนนี้เหนื่อยมากไปสมัครงานก็บอกว่าจะติดต่อกลับน้องก็ต้องเรียนขายออนไลน์ก็ไม่มีคนชื้อตอนนี้จนมุนไปหมดบ้านก็จะไม่มีอยู่พ่่อก็ต้องพักฟื้นเงินเก็บก็มารักษาลุงหมดญาติพี่น้องไม่เลยไม่มีเลยตอนนี้เคลียดจะตายตัดปัญหาชีวิตจริงๆค่ะตอนนี้หางานบ้านก็กำลังโดนยึดหนี้อีกก้อนเกือบล้านกับคนอายุ25ในจะน้องที่ต้องเร้ยนแม่ที่ถูกหักเงินเดือนจากหนี้ก้อนหนึ่งที่มาสร้างบ้านฉันไม่อยู่เฉยน่ะหางานทุกวันใครจ้างอะไรทำหมดแม้แต่ล้างส้วมเก็บขยะฉันสู้มาหลายครั้งส่งออกหมูแดดเดียวโดยหักค่าหัวคิวเกือบ3หมื่นเพราะฉันมองงานให้คนอื่นทำไม่ได้คุณภาพฉันโดนไป30000กว่าบาทกู้รายวันมาจ่ายให้คนที่เรามอบงานให้โเนยกเลิกออเดอร์์เจ๋งๆไปชื้อยาลดน้ำหนักบริษัท1มาขายฉันก็ลองมาใช้แพ้ผื่นแดงเต็มตัวหายใจไม่ออกไปหาหมอหมอบอกมีสา รอันตรายและสารสเตรอยฉันแพ้รุนแรงฉันขายไปหลายคนโชคดีที่เขาไม่ได้แพ้แต่เราก็เลิกขายสุดท้ายเจ้าของแบร์ดถูกจับฉันจมเงินเกือบหมื่นตอนนี้ฉันเคลียดมากตกงานพ่อรอผ่าเลือดไม่มีเงินน้องก็ต้องส่งเรียนสุดท้ายของตายฉันไม่ไหวแล้วจริงๆค่ะขอบคุณค่ะแค รับฟังก็ดีใจละค่ะแต่ทางออกของฉันขอจบชีวิตตรงนี้ดีกว่าค่ะ

เม
Memory_may38@hotmail.com
9 สิงหาคม 2562 12:15

หนูเม เขาบอกว่า "ชีวิตคือการต่อสู้!" และหนูก็เข้าสู่สนามต่อสู้อย่างกล้าหาญและทรหด ซึ่งหนูก็รู้ว่า ในการต่อสู้นั้น ไม่ใช่ว่าพอเข้าไปในเวทีแล้วจะต้องชนะตั้งแต่ครั้งแรกเลย ยิ่งเดิมพันสูง การตอสู้ก็ยิ่งยากมากขึ้น ตัวเรา คือต้นทุน ทุนยังน้อยเพราะอายุเพิ่ง 25 ปี ประสบการในชีวิตมีไม่มาก ฐานะครอบครัวไม่ดี พ่อแม่มีอาการป่วย แบกรับภาระหน้าทีหลายอย่าง ญาติผู้ใหญ่ไม่เกื้อกนุนแล้วยังต้องช่วยเหลือเจือจุนเขา เราอยู่ในสภาพเหมือน "เตี้ยอุ้มค่อม" คือตัวเล็กยังเด็กแต่ แบกรับภาระยิ่งใหญ่จนทำให้รู้สึกเหมือนชีวิตจะติดลบมากยิ่งขึ้นเรื่อย ๆ รู้สึกเหนื่อยกับสถานการณืขณะนี้จนอยากจะหนีจากความทุกข์ไปตามลำพัง ซึ่งหากเราเอาตัวรอดไปได้จริง ๆ คิดว่าปัญหาจะยุติลงหรือ ไม่ใช่ ปัญหาอาจเพิ่มมากขึ้นอีก โดยเฉพาะพ่อแม่กับน้อง ๆ หากขาดหนูเมไปสักคน คนที่เป็นศูนย์กลางของกำลังใจและพลังชีวิต คนที่ดูจะแข็งแรงทีสุด หนูเมเปรียบเสมือน "หางเสือ" ขณะนี้ เรือชีวิตลำนี้กำลังฝ่าพายุคลื่นลมจะจมมิจมแหล่ แต่หากยิ่งขาดหางเสือ เรือจะไปทางไหน การคิดจะก้าวจากไปหรือ "สละเรือ" ลำนี้หมายถึงการปล่อยให้เรือจมน้ำไปพร้อม ๆ กัน หนูเมพอจะมองเห็นที่ดิฉันเปรียบเทียบให้ฟังใช่ไหม จริงอยู่ หนูอาจคิดว่าตัวเองอยู่ไป ก็ช่วยไม่ได้ ไม่มีประโยชน์อะไร แน่นอน ทุกคนรู้ดีอยู่กับใจโดยเฉพาะพ่อแม่ว่า ลำพังจะหวังให้ลูกคนโตต่อสู้ปัญหาคนเดียวคงทำไม่ได้ ไม่มีใครคาดหวังหรอกนะ แต่เพียงเพราะตอนนี้พ่อป่วยช่วยตัวเองไม่ได้ มีลูกเท่านั้นเป็นพลังและกำลังใจ หากพ่อต้องจากไป เพียงรู้ว่าหนูเมยังเป็นหลักทางใจให้กับแม่และน้อง ๆ ได้ นั่นแหละคือสิ่งที่พ่อพอจะคาดหวังจากหนูเมให้ช่วยดูแลน้อง ๆ ต่อไป พระพุทธเจ้าตรัสว่า ทุกอย่างที่เกิดขึ้น มีเหตุผลในตัวของมันเองเสมอ สำคัญที่ตัวเราจะต้องค้นหาให้เจอ และในทางศาสนาพุทธก็สอนให้คนพุทธ ตระหนักว่า ทุกอย่างที่เกิดขึ้นนี้ เพราะกรรมเป็นผู้กำหนด กรรมคือการกระทำของตัวเราเอง กรรมที่เกิดขึ้นมาแล้วในอดีต เป็นเรื่องที่แก้ไขไม่ได้ ผลของการกระทำของเรา เราต้องชดใช้ใหรือจ่ายราคาเสมอ แต่อะไรที่จะเกิดต่อไป "คุณ" หรือตัวเราทุกคนกำลังกำหนดให้เกิดขึ้นต่อไปจากการกระทำขณะนี้ ซี่งอนาคตของเรา จะดีหรือไม่ดี จะทุกข์หรือสุข มากหรือน้อยขึ้นอยู่กับการกระทำของคุณขณะนี้ ถ้าอดทน อดใจรอ พยายามเข้มแข็งฟันฝ่าไปอีกสักระยะ เมื่อพายุร้ายพัดผ่านไป ความทุกข์หรือความโชคร้ายผ่านไป ชีวิตเราจะได้เริ่มต้นใหม่ ฟ้าหลังฝนจะช่วยทำให้เราได้มองเห็น รู้จัก และเข้าใจในคำว่าชีวิตมากขึ้น และเราจะตระหนักถึงคุณค่าองตัวเองมากยิ่งขึ้น และทุกคนในครอบครัวก็จะต้องรู้สึกขอบคุณ หนูเม ที่ได้ช่วยให้ทุกคนมีความกล้าหาญที่จะต่อสู้กับปัญหาต่าง ๆ ต่อไป เพราะทุกชีวิตมีปัญหามากบ้างน้อยบ้าง ไม่มีใครที่ไม่มีปัญหา ความสำคัญจึงไม่ได้อยู่ที่ว่า จะแก้ไขปัญหานั้นอย่างไร แต่อยู่ที่ว่า เราจะเผชิญปัญหานั้นอย่างไร ขณะนี้ หนูเมทุกข์ เครียด วิตกกังวลสูง เพราะอะไร ทำไมปัญหาจึงมากนัก ซึ่งก็ไม่ใช่เป็นปัญหาที่หนูก่อขึ้นโดยตรงทั้งหมด ค่อย ๆ เรียงลำดับเรื่องราว ใจเย็น ไ หากยังทำไม่ได้ก็อย่าทำให้เหตุการณ์มันเลวร้ายไปกว่านี้ ดังที่หนูคิดจะทิ้งทุกอย่างไป ตายไปปัญหายังอยู่และจะเพิ่มพูนไปเรื่อยๆ ปัญหาไม่ได้ยุติตามไปด้วย แต่การมีชีวิตอยู่ก็เพื่อจะได้มีโอกาสช่วยเหลือแก้ไข ได้เรียนรู้กันต่อไป ตั้งสตินะหนูเม ขอให้เกิดปัญญาและรู้ว่า เกิดเป็นคน หน้าที่อันดับแรกก็คือ รักษาชีวิตตัวเราให้อยู่รอดปลอดภัย เพื่อตัวเอง และทุกคนในครอบครัว เชื่อว่าทุกคนพร้อมจะให้กำลังใจ เรื่องเลือดที่สภากาชาดไทย ไปขอพบคุณหมอผู้จัดการธนาคารเลือด บอกท่านตรง ๆ เชื่อว่าท่านจะเข้าใจ ธนาคารเลือดด้องมีเลือดอยู่ฟร้อมเสมอขาดไม่ได้ ขอผลัดผ่อนในการหามาคืนทีหลังน่าจะทำได้นะ ลองพยายามดู สู้ไปให้สุดทาง ขอให้คุณพระคุ้มครอง หากอยากเขียนไปใหม่ เพื่อคลายความเครียดทำได้จะรอ

อาจารย์ อรอนงค์ อินทรจิตร
9 สิงหาคม 2562 16:00
Post อันดับที่ 1

ตอบกระทู้


กลับด้านบน