คุ่ณนภา ฟังจากที่เล่าไป นายจ้างของคุณดูจะมีความเมตตากับคุณมากพอสมควร ขณะเดีียวกัน เธออาจคิดว่างานเลขานุการเป็นงานง่าย ๆ ใครก็ทำได้ และแรก ๆคุณก็คิดว่าความพยายามอย่ที่ไหนก็คงไม่ยากอะไร ผ่านมาหนึ่งปี ปริมาณงานท่ีอยู่ในความรับผิดชอบของเธอคงมีเพ่ิ่มขึ้นเร่ือย ๆ และเธออาจคาดหวังว่าคุนนภาจะพัฒธนาความรู้ความชำนาญเพ่ิมขึ้น หรือคุณนภาก็คิดว่าเธอจะส่งเสริิิิมให้คุณมีความเข้าใจและรอบรูในงานเลขาฯมากขึ้น แต่สถานการณ์เหมือนต่างฝ่ายต่างคาดหวังลแะคิดได้ไม่ตรงกัน จึงทำให้นายจ้างหงุดหงิเหมือนคุณไม่ได้ช่วยงานเธอมากดังที่เธอคาดหวัง ส่วนคุณนภาก็ไม่รู้ว่าเธอคาดหวังอะไรบ้าง และย่ิงต่างฝ่ายต่างเก็บความรู้สึกไว้ในใจไม่พูดอะไร ไม่ถามไถ่กัน ต่างฝ่ายต่างอยู่ในความเงียบทำให้กลายเป็นความห่างเหิน มึนตึงไม่พูดจาจะยิ่งพาให้คุณและเธอห่างเหินจากกันไปเร่ือย ๆ เพราะฉะนันตอนนี้คุณตองเร่ิมสังเกตุและถามว่าที่คุณทำงานตามที่สั่งนั้น ทำถูกไหม ต้องงแก้ไขอะไรบ้าง ถ้าว่างก็ต้องเข้าไปถาม "มีอะไรทีดิฉัน/หนูจะช่วยทำได้บ้างคะ..." หน้าที่ของเลขานั่นไม่ยาก แต่มีรายละเอียดมาก เร่ิมจากต้องช่างสังเกตุ หนั่นศึกษาหาความรู้เพิ่มเสมอ ๆ ชอบหรือไม่ชอบไม่สำคัญ เพียงแค่พยามทำงานให้ถูกใจนายจ้าง ไม่นานใช้หน้ีหมมดคุณก็ออกได้ แต่ตอนนีจะทำเฉย ๆ ไม่สนใจจะเรียนรู้อะไรจะเป็นการเสียเวลาเปล่า ๆ นะ ต้องถือว่า นายจ้างให้โอกาสคุณแล้ว ต้องยึดไว้ให้ได้เพราะงานหายากตอนนี้ ถ้าเธอส่ังแล้วไม่เข้าใจไม่แน่ใจต้องค่อยถามตรง ๆ แต่ด้วยภาษาและกิริยาที่สุภาพ งานเลขาฯเป็นงานที่ต้องใช้ความอดทนและความฉลาดพอสมควร ตอนนี้ลองไตร่ตรองเรียบเรียงดูซิวา ความสัมพันธ์ระหว่างคุณและนายจ้างเป็นอย่างี่อาจารย์บอกหรือไม่ และเริ่มปรับปรุงตัวเองได้เลย ถ้าไปหาหลักสูตเรียนไม่ได้ ต้องหาหนังสอมาอา่นนะ ขอให้โชคดีนะ