หนูflyaway เข้าใจที่หนูพูด ชีวิตคนเมืองหลวงดูจะไม่เหมือนเดิม ดูเหมือนความแปลกแยกจะเข้ามาสอดแทรกอยู่ระหว่างผู้คนทั่วไปหมด หากดูข่าวตอนค่ำทุกวันนี้จะพบว่ว แต่ละที่แต่ละแห่งที่มีเร่ืองขัดแย้งทะเลาะมีเร่ืองราวกัน ดูจะเป็นเร่ืองที่ไม่เป็นเร่ือง คือเร่ืองไม่เป็นเร่ืองก็เอาขึ้นมาเป็นเร่ือง นำไปสู่ความรุนแรงระหว่างกันแลละกันได้ในทุกรูปแบบ เพราะฉะนั้นหากเราพบเจอเรื่องที่ไม่น่าจะเป็นเร่ือง คงต้องใช้ความอดน อดกลั้น ไม่ถือสามองข้ามไป (แต่ละแวดรระไวอยู่ในที คืออย่านอนใจ) พยายามรักษาอามรณ์ เคยยิ้มแย้มแจ่มใส ไม่บึ้งตึงหรือทำหน้าน่ิวค้ิวขมวดให้คนที่พยายามหาเร่ืองเพ่ือจะได้ีเร่ืองต้องแคะไคัให้เป็นเร่ืองต่อไป คือไม่ถือสาในกิริยาอาการหล่านั้น คนมากมายทุกวันนี้ต้องมาอยู่ในสภาพที่เป็นอยู่ด้วยความรู้สึกไม่พอใจไม่มีความสุขไม่อยากอยู่เหมือนอย่างที่หนูรู้สึึกคือต้องมาอยู่เพราะมันจำเป็น ถ้าเราไม่อดทนเช่นนี้ เราก็ต้องอดทนในการเดินทางกลับบ้านที่ไกลหรือไม่สะดวก และถึึงเราจะอดทนแต่บางทีก็ต้องถามว่ามันคุ้มไหม ชีวิตที่แออัดยัดเยียดแก่งแย่งกันอยู่ กันกิน กันทำมาหาทำมาหากิน ทำให้ความสัมพันธ์รหว่างคนต่อคนมันห่างเหินไป และมากมายก็มีอาการของคนที่เหงา โศกเศร้า ขลาดกลัว รู้สึกไม่มั่นคงในการดำเนินชีวิต แต่ก็พยายามปกปิดด้วยการแสดงพฤติกรรมคำพูดที่ก้าวร้าวเพ่ือปกป้องตนเองจากความกลัวความวิตกกัวล ความอ่อนแอของผู้คนมากมายทำให้เกิดปัญหาสุขภาพจิตตามมา คือไม่สามมารถรักษาสมดุลทางจิตไว้ได้ หรือคนที่ต้องอยู่ในสภาพจำทนจำยอม มีความทุกข์ ไม่มีความสุขก็อาจทำให้เกิดอาการของโรตซึมเศรา อาการของโรคประสาท จนถึงเป็นอาการป่วยด้วยโรคทางจิต เช่นที่ปรากฎออกมาให้เห็นกันทั่วไปและมากขึ้นเร่ือย ๆ ซึ่งคนมากมายก็ไม่อยากเป็นเช่นนนั้นแต่ความอดทนของเขาอาจมาถึงจุดที่ตัวเองแบกรับต่อไปไม่ได้ ซึ่งอาการและพฤติี่ขาดสมดุลมางจิตนี้ อาจกำลังปรากฎอยู่ตรงหน้าคุณเช่นกัน หนูจึงต้องระมัดระวังตัวให้มาก ต้องข่มจิตข่มใจ ต้องให้อภัยไม่ถือสา มองว่าเป็นปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นจากความเปลี่ยนแปลงของผู้คนและสังคมในประเทศไทยขณะนี้ หากเราช่วยลดความก้าวร้าวไม่ไปรับอารมณ์เครียด ที่กำลังปะทุอยู่ให้ลุกลามไปได้ก็ให้อภัย มองข้ามไปไม่ถือสาได้ก็ทำ แต่หากถามตัวเองว่าเราจำเป็นต้องทำเช่นนี้ไหมและทำได้จรงิ หรือเปล่า คนคนนี้นับวันลดคามก้าวร้าวลงหรือรุนแรงขึ้น หรือไม่เปลี่ยนแปลงไม่ว่าเราจะแสดงความเป็นมิตรด้วยการยิ้มแย้มแจ่มใสแล้วก็ยังเหมือนเดิม คือเหมือนจะเป็นศัตรูกับเราเร่ือยไป กรณีนั้นน่าจะพิจารณาหาที่อยู่ใหม่ไม่ว่ากลับบ้านพ่อแม บ้านญาตหรือมีเพ่ือนคนไหนที่เราพอจะไว้วางใจพอจะไปอยู่ด้วยจะดีกว่าไหม ต้องพิจารณาไตร่ตรอง ว่ากรณีนี้ทำเช่นนั้นคุ้มไหม ทำเช่นนี้จะดีกว่าไหม ถ้าอยู่ตรงนี้เกิดอะไรขึ้น ใครคือคนที่จะเข้ามาช่วยหรือป้องกันเราได้เร็วที่สุด ต้องเตรียมความเป็นไปได้ไว้ด้วย ลองไตร่ตรองดูนะคะ ไม่อยากะให้กลัวหรือืหวาดระแวงคนรอบด้าน แต่ระวังไว้ก็ไม่เสียหายนะ ขอให้หนูปลอดภัย แล้วกลับมาคุยกันใหม่ได้ว่าคิดจะทำอะไรหรือได้ทำอะไรไปบ้างที่เปนการปกป้องตนเอง ให้เสี่ยงน้อยที่สุด