คุณเอ็ม ดีใจด้วยที่ได้ทุนเรียนปริญญาโทต่อแต่ก็เป็นห่วงเรื่องการทำงาน ที่ดูเหมือนประสิทธิภาพจะลดลง ส่วนสุขภาพก็อ่อนแอลงเพราะพักผ่อนไม่พอ และมีความกังวลเรื่องเรียนอยู่ตลอดเวลาหมายความว่า คุณเอาสามส่วนที่หนักอึ้งเข้ามาใส่สมอง จนไม่มีที่ว่าง และร่างกายคุณก็อ่อนล้า เหมือนแบกของหนักไว้ไม่กล้าวาง ซึ่งผลที่ตามมาคือ คุณไม่มีเวลาว่างที่จะพักผ่อนให้เต็มที่ เพื่อคลายความเหนื่อยล้าของร่างกาย คุณไม่ได้ปล่อยให้มีพื้นที่ว่างในสมอง เพื่อจะได้จัดระเบียบทางความคิดให้เป็นระบบ ร่างกายคุณจึงปวดเมื่อยเหนื่อยล้า สมองก็ยุ่งเหยิงไปด้วยเรื่องทุกเรื่องปะปนกันไปทั่ว ซึ่งหากไม่จัดระบบระเบียบให้เข้าที่เข้าทางอาจทำให้ส่วหนึ่งส่วนใด หรือทั้งสามส่วนเสียหาย เพราะฉะนั้นตั้งสติให้ดี คิดพิจารณาว่า ในแต่ละวัน แต่ละเวลาเรื่องอะไรสำคัญก่อนหลัง เวลากลางวันต้องทำงาน ก็ทำให้เต็มที่ หากมีเวลาเหลือว่างจากการทำงาน ก็จัดเก็บทำรายงาน รวบรวมข้อมูล ค้นหาเอกสารเพื่อนำไปใช้ คือไม่เอาเวลาที่ว่าง/เหลือจากการทำงานไปฟุ้งซ่าน หรือนั่งวิตกกังวลใจ ทำให้เสียเวเลาไปอย่างเปล่าประโยชน์ ใช้เวลาเท่าที่มีอยู่ให้คุ้มค่า เช่นกันเวลาเย็นค่ำซึ่งเป็นเวลาส่วนตัวก็นำมาใช้ให้เกิดประโยชน์เต็มที่ ตั้งสติมีสมาธิ คิดพิจารณาเนื้อหาเรื่องราวในการเรียน รายงาน การบ้าน หรืออ่านตำราที่เป็นงานการเรียน ไม่ปล่อยให้อารมณ์วิตกกังวลเข้ามาแทรกแซงจนร่างกายเพิ่มความเหนื่อยล้า จิตใจวิตกกัวล จนนอนไม่หลับ จนเหมือนเป็นนการลงโทษตัวเอง ที่แนะนำมาทำได้ไหม เชื่อว่าเข้าใจแต่การจะทำให้ได้ต้อง "ฝึก" ปฏิบัติให้คุ้นเคยให้ได้ ไม่เช่นนั้นทั้งการเรียนการงานก็จะเสียหาย สภาพจิตใจก็ท้อถอย วิตกกังวลมากขึ้น มีความกลัว หวาดหวั่นไม่มั่นใจในตนเองต่อไป ลองนำไปคิดพิจารณาให้ดี อย่างที่เคยบอกแล้วว่า สถานการณ์นี้คุณจะไม่ทำก็ได้ แต่คุณเลือกที่จะทำ คือเรียนและทำงานไปพร้อม ๆ กัน ก็จงทำให้ดีที่สุด เพราะความสำเร็จอยู่ไม่ไกลเกินเอื้อม ขอให้โชคดีนะคะ