หนูเพลง การมีความรักในวัยเรียนขณะนี้ หรือวัย่รุ่นนี้ ความจริงก็ไม่เสียหายอะไร เพียงแต่เพราะฮอร์โมนในร่างกายของคนวัยนี้ยังมีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นอีกหลายปี หมายความว่าอารมณ์ของหนูจะอ่อนไหวง่าย เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา จนกว่าจะอายุเลย 25 ปีขึ้นไปที่ไม่เรียกว่าเป็นวัยรุ่นแล้ว คือมีวุฒิภาวะทางอารมเป็นผู้ใหญ่ข้ึน สามารถแยกแยะทุกอย่าง อย่างเป็นเหตุเป็นผล ควบคุมอารมณ์ตนเองได้ กรณีที่อารมณ์ความรู้สึกที่ยังขึ้น ๆ ลง ๆ เวลารักก็รักมาก เหมือนคลั่งใคล้ เวลาโกรธเกลียดก็เกลียดมาก พูดอธิบายอย่างไรก็ไม่ฟัง ซึ่งคนที่โตแล้วย่อมฝึกจิตใจ อารมณ์ให้เป็นเหตุเป็นผล อยู่ตรงกลาง หากหนูรักผู้ชายคนนี้จริง ๆ หนูอย่าเพิ่งไปเหนี่ยวรั้งเขาไว้ให้มาผูกมัดหรือติดอยู่กับแต่เรา แต่ให้กำลังใจเขาได้พิสูจน์ตัวเองว่าเขารักเพลงจริง ๆ และเขาจะสร้างฐานะเรียนให้จบ ทำงานเก็บเงินเพ่ือวางแผนใช้ชีวิต คู่ร่วมกัน ให้เขาพิสูจน์ความจริงใจว่า แม้จะห่างไกลกัน แต่เขาก็ยังรักและซ่ือสัตย์ต่อหนู เช่นเดียวกับหนูก็ต้องให้้โอกาสตัวเองเรียนให้จบมีงานมีการทำจะได้ช่วยกันสร้างฐานะ ขณะเดียวกันก็ให้โอกาสพ่อแม่ได้ช่วยส่งเสียดูแลหนูจนเรียนจบ แล้วหนูจะแต่งงานก็ไม่มีใครว่า แต่หากตอนนี้หนูอายุ 14 เขาแก่กว่าเกือบสิบปี แต่ก็ยังไม่โตเต็มที่ ความด้อยทางวุฒิภาวะจะทำใให้เราอ่อนไหว หึงหวง ห่วงหา อยากจะเข้าใกล้เพ่ือสร้างความผูกพัน แต่ไม่นานได้ดังใจแล้วเราก็เบ่ือหน่ายกัน เพราะเราต่างต้องการจะเติบโตไปเห็นโลกกว้างอีกนาน เพราะฉะนั้นการที่พ่อแมห้ามปรามเพราะเราผู้ใหญ่ก็ผ่านช่วงตอนนี้ของชีวิตมาแล้ว เรารู้ว่า หากเราเข้มแข็งอดทน อดใจรอด ให้โอกาสตัวเอง และให้โอกาสคนที่เรารักและรักเรา เราก็จะโตไปพร้อม ๆ กัน ทางข้างหน้ายังอีกไกลา เราต้องช่วยกันเดิน ช่วยเป็นกำลังใจให้เราทั้งสองได้รู้จักโลก รู้จักชีวิตนี้จริง ๆ เสียก่อน ทีบอกว่าแม่ให้กลับไปเรียนต่อ หนูก็งต้องกลับไปเพราะ อยู่ที่นี่ฝ่ายชายยังส่งเสียเลี้ยงเูตัวเขาเองไม่ได้ หากเราอยู่เราจะกลายเปนภาระ นานนนไปเขาและครอบครัวอาจกล่าวหาว่าเราเป็นอุปสรรคกับการเรียนนการทำงานของฝ่ายชาย เพราะฉะนั้นปล่อยให้เขาทำในส่ิงที่ตัวเขา พ่อแม่เขาต้องการให้ทำ ส่วนเราเรียนให้จบตามที่พ่อแม่บอกเพราะท่านอยากเห็นหนูเพลงเติบโตทำงานช่วยเหลือตนเองได้ คนสมัยนี้ไม่มีใครเลี้ยงใคร ทั้งหญิงชายต้องทำงานช่วยกันหาช่วยกันดูแลครอบครัว หากเราไม่มีงานทำ ผู้ชายที่ไหนก็ไม่ต้องการเรานะ เร่ืองแอบคบหันคุยกัน แม่เกรงว่าหนูจะหมกมุ่นแต่เร่ืองแฟนจึงห้าม แต่หากหนูจัดสรรเวลาให้ดี ก็น่าจะคุยกับแม่ให้แม่เข้าใจว่าเราเหงาและอยากมีเพ่ือนคุย โดยเฉพาะกับคนนี้ ทำได้ไหม ต้องรู้จัก negotiation นะ ทำตามแม่้าง ให้แม่ตามใจเรา้างเคยลองทำลองพูดดูหรือยัง หรือหนูจะเขียนเป็นบันทึก diary ก็ได้ เก็บไว้ไม่ใหใครเห็นเราจะพูดจะรำพันกันอย่างไรก็ไม่มีใครเห็น นาน ๆ ค่อยส่งไปให้อ่านทั้งเล่มเลย เคยทำหรือยัง อย่างท่พูดมา วัยรุ่นช่วงนี้มีอารมณ์และความรู้สึกอ่อนไหว อยากให้มีคนพูดรับฟัง เข้าใจ หากไว้ใจคนผิดก็เป็นปัญหา แต่ถ้าเราเข้าใจและรักกันจริง เราย่อมเข้าใจกันและกันนะ อนึ่งเร่ืองแม่ให้ฝ่ายชายซ้ือแหวนทองให้บาทหนึ่ง อาจเพ่ือลองใจว่าเขาจริงใจกับหนูไหม หรือหลอกเราไปวัน ๆ เพราะทองหนึ่งบาทสมัยนี้ก็เกือบ พันเหรียญเขาจะมีเงินหรือ อาจเป็นการกระตุ้นให้ฝ่ายชายออกหางานทำก็ได้นะ ส่วนว่าเป็นการขายลูกหรือเปล่า คงไม่ใช่ แม่หนูเ็นผู้หญิงรักลูกรักครอบครัวทำงานส่งเสียหนู เพ่ือให้ช่วยตัวเองไป แล้วฝ่ายชายเขาว่ากระไรเร่ืองทองหนึ่งบาท ถ้าเขาไม่มีก็ไม่ต้องไปเซ้าซี้นะ ต่างคนต่างทำหน้าที่ของลูกที่ดี วันเวลาจะพิสูจน์ว่าเรารักและจริงจงต่อกันหรือไม่ อดทนหน่อยนะ มีอะไรหนูก็เขียนปรึกษาไปได้นะ ที่สำคัญพยายามหากิจกรรมทำ เช่นว่ายน้ำ วิ่ง ปั่นจักรยาน ช่วยแม่ทำงานบ้าน ถึงเวลานอนจะไ้ดหลับสบายไม่ฟุ้งซ่านนะ ดูแลตัวเองให้ปลอดภัยนะ