เข้าใจและเห็นใจมากกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น แต่ที่ผ่านมาเหมือนหนูปล่อยให้ตัวเองตกเป็นเหยื่ออารมณ์ตัวเอง คือไม่ควบคุมและไม่ป้องกันตัวเอง ตามใจเขาหรือตามอารมณ์ตัวเองจนเรื่องเกินเลย ถึงตอนนี้กำลังจะมีเด็ก ไม่ต้องการจะส่งกลับก็ไม่ได้ แต่ก็รับไม่ได้ที่ตั้งครรภ์ขณะนี้ แล้วที่ว่ารู้สึกผิด รู้สึกผิดอย่างไรคะ คนเราเมื่อทำผิดพลาด รู้สึกผิด ก็ต้องไม่ทำผิดอีก เพราะถ้ายังทำผิดอีก ความรู้สึกผิดก็จะยิ่งเพิ่มมากขึ้นและติดตรึงเราไปตลอด เราจะอยู่อย่างไรกับความรู้สึกผิดของตนเอง ที่ถามว่าพอจะมีทางออกไหม ทางออกนั้นมีแน่ แต่ทางออกไหนล่ะที่หนูมองหา หรือคิดเอาไว้ในใจแล้ว ทำแล้วจะกลายเป็นความผิดซ้ำซ้อนหรือเปล่า ถ้าหนูเคยอ่านคำถามมากมายก่อนหน้านี้ หนูจะพบว่า ทางออกมีให้เลือกเสมอ สำคัญที่คนตั้งครรภ์จะเลือกทางไหน จะลองกลับไปอ่าน ทางเลือกสำหรับคนที่ตั้งครรภ์ไม่พร้อมก่อนดีไหม แล้วบอกมาว่าอยากเลือกางใด เขียนไปเพิ่มเติมได้ค่ะ จะรอ!