สวัสดีครับ ผมมีเรื่องอยากขอคำปรึกษา คือ พ่อผมกินเหล้าเกือบทุกวัน และจะมีนิสัยโวยวาย พังข้าวของในบ้าน ทำร้ายคนในบ้าน จนผมทนไม่ไหว เมื่อคืนพ่อเมาแล้วเอามีดมานั่งลับมีด พร้อมกับบอกว่าจะฆ่าทั้งแม่ทั้งลูกในบ้าน ผมอดทนดูมาหลายวัน ทำเสียงดังทุกคืน แทบไม่ได้หลับได้นอน คนข้างบ้านก็เดือดร้อนด้วย เพราะเสียงรบกวนเขา ผมออกจากห้องของตัวเองพุ่งมาที่พ่อ ขว้ามีดในมือเขาออกมาให้ไกลที่สุด ซึ่งแรงเขาสู้ผมไม่ได้อยู่แล้ว แต่บังเอิญแม่เข้ามาห้ามด้วย โดนลูกหลงที่มือทำเป็นมีดบาดและเป็นแผลเลือดออกเต็มบ้าน ผมโมโหมากไล่พ่อออกจากบ้าน พร้อมทั้งบอกว่าออกจากบ้านนี้ไป อยู่ก็สร้างแต่ความเดือดร้อนให้ที่นี่ เขาก็เหมือนไม่มีที่ไปทุบประตูจะเข้าบ้านตั้งแต่ตีสองจนมาตอนนี้ผมก็ยังไม่ให้เขาเข้า เพราะของในบ้านพังหมด ทุบพัง ทำลายข้าวของ ทั้งยังมีนิสัยด่าแม่ ด่าบรรพบุรษแม่เสียๆหายๆ ตอนนี้ผมกีดกันเต็มที่ไม่ให้เขาเข้าบ้าน แต่อีกใจนึงก็สงสารเขา เข้าใจว่าไม่มีที่ไป ไม่มีเงิน ผมในฐานะลูกชายคนหนึ่งก็เคยดูแลเขาดีที่สุด ตอนป่วยหนัก ให้เข้าห้องพิเศษ รพ.ดีๆ หมดเงินเกือนแสน แต่มาเดือนที่แล้วเขากลับมากินเหล้าเหมือนเดิมไม่กลัวอาการป่วย ถ้าให้เข้าบ้านเขาก็จะมีพฤติกรรมเหมือนเดิม แม่เองก็ต้องตื่นเช้าไปทำงาน ผมเองก็ทั้งเรียนทั้งทำงานไปด้วย มันเหนื่อยครับที่ต้องมาเจอปัญหากับพ่อแบบนี้ ผมควรจะทำอย่างไรดีครับ ตอนนี้เปลี่ยนกุญแจบ้านทั้งหมดไม่ให้เขาสามารถเข้าได้ อย่างดีเขาก็ทำได้แค่มาโวยวายหน้าบ้าน ผมจนหนทางจะจัดการจริงๆครับ 
เข้าใจความทุกกข์ของคุณนะ รูว่าคุณรู้สึกโกรธเกลียด คับแ้ค้นใจกับการกระทำของเขา มันเจ็บปวดเสมอที่จะต้องเกลียดคนที่เรารัก หรือคนที่เราอยากรัก โดยเฉพาะเขาคือพ่อของเรา ยังดีที่คุณยังควบคุมตัวเองอยู่ไม่ปล่อยให้เรื่องจบลงเหมือนในข่าวทีวีทุกวันนี้ พ่อแม่ลูก พี่น้องผัวเมีย ยุติชีวิตของกันและกันด้วยฤทธ์สุรา ยาเสพติด การพัน หรือด้วยอารมณ์ชั่ววูบ ขาดสติ แล้วเราก็ต้องเสียใจกันทุกคน ความจริงพ่อของคุณควรได้รับการักษาดูแล และติดตามผลต่อเน่ืองอย่างสม่เำเสมอ จาดหมมอพยาบาลหรือเจ้าหน้าที่ด้านสุขภาพจิตหรือสงคมสงเคราะห์ที่คุณพ่อเคยรักษาหรืออใให้หน่วยงานรัฐเข้ามาช่วย แต่หลายสิบปีที่ผ่านมา เราไม่เห็นคนที่เกี่ยวข้องด้านนนี้ มองเห็นบ้างว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคต จากผลของการพัฒฒนาประเทศว่าจะมีปํยหาอะไรตามมา แพทย์พยาบาลมากมายจึงมุ่งรับใช้ให้บริการเฉพาะคนมีเงินจ่ายเท่าน้้น แล้วไม่นานทุกอย่างงก้วนเวียนกลับไปมาอย่างที่เห็น คุณเสียเงินเป็นแสนเพื่อรักษาพ่อ ถึงวันนี้ เงินหายไปแล้วได้อะไรบ้าง แต่นี่ก็อาจเป็นช่วงที่ดีท่ีุณจะพาพ่อกลับไปพบแพทยย์ด้านจิตเวชที่โรงพยาบาลรัฐเพ่ือรับการักษา เม่ือกลับมาอยู่บ้าน ขอความช่วยเหลือจาก อสม หรืออาสาสมัครสาธารณสุขมูลฐาน หรืออาสาสมัครของกระทรวงงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ใให้มาติดตามเยี่ยมคุณพ่อที่บ้าน ไปหาเจ้าหน้าที่ในชุมชนว่ามีใครทำอะไรที่ไหน ฝากให้เขามาเยี่ยมเสมอ ๆ พ่อจะได้ไม่เหงา สถานการณ์ขณะนี้ทำให้เกิดอาสาสมัรที่มีความห่วงใยกันมากขึ้น เราเองก็้ต้องพยายามเข้าใจความรู้สึกนึกกิดของพ่อ ที่อาจมีความทุกข์สะสมมากมาย แต่ส่ือสารไม่เป็นทำให้ต้องใช้เหล้ายาให้คลายเครียด ตัวคุณเอง พยายามให้เวลาอดทน ฟังเขาพูด ไม่้ต้องโต้ตอบไม่ต้องกัวล ปล่อยให้เขาได้ระบาย ไม่โกรธไม่ไถือสา คิดว่าพอจะทำได้ไหม ก็ใช้เวลาในแแต่ละวันไม่นานนะ แต่ฝึกจิตให้เรามีสติ ให้เวลาให้โฮกาส และให้อภัยเขาไม่ว่าเขาจะพูดอะไรให้เราไม่่พอใจ เราาก้ไม่ต้องถือสา ทำได้ไหม ทที่สำคัญ หากะไม่ให้เขาอย่ด้วยก็ต้องสร้างห้องพักให้เขาอยู่"ด้ ไม่ไกลจากเรา แต่ดีที่สุดคือพยายามดูแลเขาใก้ดีท่ีสุด และตัวเราดับแม่ ก็ต้องปลอดภัย อ่ย่า ขับไล่ไสส่งให้เขาย่ิงเสียใจ อย่าปล่อยให้เขาอดอยากทุกข์ทรมาณ และไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น อย่าทอดทิ้งพ่อแม่ ต้องนึกเอาไว้ว่า เวลาเราเห็นหมาแมวอดอยากถูกทอดทิ้ง เรายังสงสารให้อาหารให้น้ำ นำมาเลี้ยงดู ทำไมเราทำได้ แต่นี่พ่อเรานะ ทำไมเราเเลี้ยงท่านไม่ไ่ด้ลองไตร่ตรองดู และขอเป็นกำลังให้คุณ และขออวยพรให้คุณเจริญก้าวหน้าต่่อไปด้วยความกตัญญูรู้คุณของคุณตลอดมา เขียนมาคุยใหม่ได้
