หนูก็รู้ดีใช่ใหมว่าการจะมีเพ่ือนดี ๆ ถูกใจเราสักคนนั้น ไม่ได้ได้มาด้วยการจับฉลาก แต่การที่เราจะสนิทใจหรือชอบใครสักคนนั้นนั้นก็ต้องอาศัยเวลาใน การเรียนรู้ทำความรู้และมีความเข้าใจกันและกัน และก็ใช่ว่าเราชอบเขาเป็นพิเศษอยากได้เป็นเพ่ือนสนิทแล้ว ก็ใช่ว่า เขาจะอยากสนิทกับเราด้วยหรือเห็นเราเป็นเพ่ือนสนิทของเขาเสมอกัน คนรุ่นเก่า ๆ เขาใช้เวลาเรียนรู้เติบโตไปด้วยกันเป็นเวลาหลายปี เพราะโรงเรียนสมัยก่อนนักเรียนไม่มีที่เลือกมากนัก เรียนจบประถม 4 ต่อมัธัยมอีก 8 ปี ไปต่อมหาวิทยาลัยอีก 4 ปี เรียกว่ร้จักเป็นเพ่ือนกันนานมาก แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นเพ่ือนสนิทกนเสมอไป จึงเปนเร่ือง นานาจิตตัง หรือที่เรียกว่า "ต้องชะตา" กันคือเห็นรู้จักกันไม่นานก็ชอบไปเสียทุกอย่างสำหรับคนคนน้ัน ถึงตรงนี่พอจะสรุปได้หรือยังว่าจะทำอย่างไรจะได้เพ่ือนสนิทสักคน การจะเลือกเพื่อนดี ๆ สักคนจึงไม่ใช่เร่ืองง่าย เพราะเราปั้นแต่ง เปลี่ยนแปลงเขาให้เป็นอย่างที่เราต้องการไม่ได้ แต่สิ่งที่เราทำด้คือเร่ิมต้นจากตัวเรา คือทำอย่าง ไรให้เราสามารถเป็ฯเพ่ือนท่ีดีของตัวเราได้ อะไรที่เราอยากให้เพ่ือนเป็นเช่น เป็นคนใจเย็น มีน้ำใจไมตรี ยิ้มแย้มแจ่มใส เป็นคนคิดดี พูดดีและทำดีกับตัวเองและกับคนรอบ ๆ ตัวเรา อะไรและอย่างไรที่เพ่ือนที่ดีควรจะมีจะเป็น ตัวเราทำได้อย่างนั้นไหม ลองฝึกให้ตัวเราเป็นเพ่ือนที่ดีของคนรอบด้าน ก็อาจจะชักนำคนดี ๆ ให้เข้าใกล้อยากมารู้จักคบหาหรือเข้ามาให้เราเลือกคบได้ การที่คาดหวังว่าอยากได้เพ่ือนดีอย่างนั้นอย่างนี้ แต่เราแตกต่างจากเขาด้านทัศนคติ และพฤติกรรม ก็คงไม่ทำให้เราเป็นที่ดึงดูดใจคนดี ๆ ที่เราอยากได้มาเป็นเพื่อน นั่นคือเราคิดอย่างไร คนอื่ืนก็คิดไม่แตกต่างจากเราเท่าไร เพราะฉะนั้นเร่ิมต้นที่ตนเอง ทำดีให้ได้ดีอย่างที่อยากให้เป็น คาดหวังในตนเองเาสามารถทำได้ดีกว่าคาดหวังจากคนอ่ืน ซึ่งเราเปลี่ยนแปลงเขาไม่ได้ หนูนำข้อแนะนำน้ีกลับไปไตร่ตรองงดูนะ และที่สำคัญคือ เราต้องเป็นคนที่อดทน อย่างน้อยก็สักระยะหนึ่งในการพยายามทำส่ิงหนึ่งส่ิงใด ให้เวลาตัวเอง และให้เวลาเพ่ือนในการเรียนรู้เพ่ือปรับตัวใหเข้ากัน หรือย่างน้อย ก็ต้องอดทนกับตนเองให้ได้ ลองคิดดู