มูลนิธิศูนย์ฮอทไลน์ ปรึกษาปัญหาชีวิต และโรคเอดส์ โทรฟรีทั่วประเทศ
พูดแบบนี้กับฉันทำไม

สวัสดีคะอาจารย์อรอนงค์ ที่เคารพ หนูมีเรื่องเรียนปรึกษาอาจารย์ดังนี้คะ หนูชื่อรินทำงานอยู่บริษัทเอกชนมีชื่อระดับนึง ในตำแหน่งเลขานุการลูกเจ้าของบริษัท ทำงานได้ 7 เดือนแล้ว เกือบครึ่งบริษัทในออฟฟิตจะมีแต่ลูกหลานอาซ้อใหญ่ มาทำงานบริหารงาน อายุก็ประมาณ 50-73 อัพ จะมีหลานซ้อใหญ่คนนึงเขาชื่อ นา อายุ 55 ปี เขามีอารมณ์ฉุนเฉียวมาก คำพูดคำจาด่าคนหยาบคาย อารมณ์ขึ้นๆลงๆ แต่ส่วนใหญ่จะอารมณ์ขาลง เหวี่ยวตลอด ทั้งๆที่หนูเคยได้ยินซ้อใหญ่ตักเตือนหลายรอบแล้ว หนูไม่เคยมีปัญหาส่วนตัวอะไรกับเขา จนมีอยู่วันหนึ่ง วันพุธที่ 4/12/62 เวลา 17.00 น.ซึ่งเป็นเวลาเลิกงาน ปกติหนูก็ยกมือไหว้ และกล่าวสวัสดีด้วยน้ำเสียงสุภาพ ( เขากำลังโมโหใครอยู่ไม่รู้ ) แต่.... เขากับพูดด้วยน้ำเสียงมาลงกับหนูว่า "จะกับก็กับไปเหอะ รีบๆๆกับไป ไปที่ชอบ ที่ชอบได้ยิ่งดี" หนูอึ้งมาก เพื่อนร่วมงานนั่งหัวเราะชอบใจ โดยที่ไม่ได้นึกถึงความรู้สึกของหนูแม้แต่น้อย หนูเลยเข้าไปคุยกับเจ้านายที่เป็นลูกเจ้าของบริษัท เจ้านายสอนว่า อย่าไปรับมาใส่ตัวนะ พี่นาเขาปากไม่ดี ปากหมา เราอย่าคิดมาก การที่ไม่คุยกับเขาไม่ใช่การแก้ปัญหา บอกหนูให้ลืมมันไป หนูเลยกับมาคิดว่า ถ้าเขาจะเลือกคนที่จะอยู่ เขาต้องเลือก คุณนา ไม่ใช่หนู ..... อาจารย์คะ หนูเลยแก้ปัญหาของหนูโดยการ ไม่ยกมือไหว้ ไม่ทักทาย จะคุยแค่เฉพาะเรื่องงานเท่านั้น เพราะหนูไม่สามารถไปบอกกล่าวใคร หรือให้ตักเตือนพฤติกรรมของคนชื่อนาได้ หนูไม่สบายใจ เพราะโดยภาพรวม สังคมในออฟฟิตก็ไม่ค่อยน่าอยู่สักเท่าไหร่ เพื่อนร่วมงานก็คบไม่ได้ ขี้นินทา ไม่น้ำใจไม่ตรี ซึ่งต่างจากนิสัยหนูโดยสิ้นเชิง หนูอดทนทำเพราะใกล้บ้าน เงินเดือน สวัสดิการดี หนูทำถูกต้องไหมคะอาจารย์ หนูกลุ้มใจ ทำตัวไม่ถูก อาจารย์ช่วยชี้แนะหนูด้วยนะคะ ขอบพระคุณอาจารย์อย่างสูง

วารินทร์
kookjo.grace82@gmail.com
6 ธันวาคม 2562 09:15

หนูวารินทร์ ผู้คนมากมายสมัยนี้มีความเครียดสูง โดยเฉพาะคนที่มีอายุ 40 ปีขึ้นไปเพราะเหมือนชีวิตต้องต่อสู้ผ่านความเปลี่ยนแปลงยุคสมัยแห่งความยากลำบากมากมาย ถึงสมัยนี้ถึึงส่ิงแวดล้อมจะดีขึ้น ชีวิตของผู้คนมีความสะดวกสะบายขึ้น แต่ความทุกข์ ความสับสนคับข้องใจ ความเหน่ือยล้า ความเสียใจผิดหวังมากมายยังเป็นอารมณ์ที่สะสมไว้เหมือน "ตะกอน"ที่นอนก้น วันดีคืนดีกมีอาการปะทุขึ้นมา ดังในกรณีของ "คุณนา" นั่น เพราะฉะนั้นที่ใคร ๆ หรือผู้ใหญ่แนะนำให้หนูวางเฉยไม่ต้องใส่ใจหรือรับอรมณ์ที่ไม่ปกติของเขามานั้นถูกต้องแล้ว ภาษาที่ใช้พูดกันคือ "ถ้าเห็นคนบ้า ก็ปล่อยให้เขาบ้าไปไม่ต้องไปบ้าตามเขา!" เพราะถ้าเราอ่อนไหวกับคำพูดของคนอ่ืน ก็จะทำให้เราเป็นทุกข์ ยิ่งอาการเหล่านี้ของผู้คนแสดงออกมากขึ้น เราก็จะย่ิงแย่มากขึ้นหรือสุดท้ายก็จะเป็นไม่ต่างกับคนเหล่านั้นเช่นกัน ส่วนที่เคยยกมือไหว้เขาแล้ว ตอนนี้จะไม่ไหว้ อาจทำให้ "คุณนา" ไม่พอใจได้ จึงอยากให้หนูทำเหมือนเดิม ไม่ว่าเขาจะเป็นอย่างไร นั่นคือตัวเขา เขาเป็นผ้สูงอายุ เป็นญาติของเจ้าของร้าน หนูเป็นเด็กกว่าหลายปี ไม่เสียหายที่จะทำตัวนอบน้อมและสุภาพด้วยการยกมือไหว้เขาอย่างที่เคยทำ การไหว้ผู้อ่ืนไม่ได้แสดงว่าเราต่ำต้อยกว่าคนที่เราไหว้ แต่เป็นส่ิงที่สะท้อนว่า "พ่อแม่ครูอาจารย์ของเราสั่งสอนมาดี" เราจึงทำตามมรรยาท และประเพณีนิยมในความเป็นคนไทย เราอาจเปลี่ยนแปลงคนอ่ืนให้ดีอย่างที่เราต้องการไม่ได้ แต่เราสามารถพัฒนาตนเองให้สุภาพเรียบร้อยมีระเบียบวินัย ทำให้ผู้พบเห็นสะบายใจและตัวเราก็มีความมั่นใจในความดีของตัวเองได้ โดยเฉพาะถ้าเราเป็นคนดี เคยทำความดีอยู่แล้วก็ทำต่อไป รักษาความดีเอาไว้อย่างสม่ำเสมอนะคะ

อาจารย์ อรอนงค์ อินทรจิตร
6 ธันวาคม 2562 10:17
Post อันดับที่ 1

ตอบกระทู้


กลับด้านบน