หนูพีพี เส้นทางนี้ไม่ใช่หนูคนเดียวต้องเดินผ่าน ชีวิตในมหาวิทยาลัยเป็นเร่ืองการเรียนรู้ในการปรับตัวและศึกษาเร่ืองเพ่ือน ไ พฤติกรรมของเพ่ือน รวมถึงพฤติกรรมของตัวเราเอง ซึ่งอาจจะยากยิ่งกว่าวิชาที่เรียน หลายคนจึงไม่สนใจหรอกกว่าเพ่ือนมันจะว่าจะเป็นอย่างไร ขอเพียงให้ฉันเรียนสอบได้คะแนนผ่านไปจะได้จบไว ๆ ไม่ต้องมาเห็นหน้ากันอีก แต่นักศึกษามากมายก็อยากได้เพ่ือน อยากมีเพ่ือน กลัวความเงียบเหงา อยากได้คนรู้ใจ อยากมีคนเอาใจใส่ ซึ่งอาจรวมถึงตัวหนูพีพีด้วย แต่คนเราก็อาจจะไม่ได้ ได้หรือเป็นอย่างที่เราคิดและต้องการ โดยเฉพาะเร่ืองเพ่ือน เพราะเราต่างมาจากต่างที่ต่างประสบการณ์ต่างถ่ินต่างครอบครัว การที่เราชอบหรืออยากเป็นอยากทำอาจไม่ตรงกับเพ่ือนไม่เหมือนเพ่ือน หรือเราเข้าใจในเร่ืองเดียวคนะเร่ือง ก็ไ่ได้หมายความคนหนึงคนใดผิด ไม่ดี หรือไม่รู้เร่ือง หากแต่เราต้องเรียนรู้ในการสึกษาทำความเข้โจทย์หรือปัญหาและหาทางแก้ไข หากแก้ยังไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ทำงานสำคัญตรงหน้าให้เสรผ้จให้ผ่านไปปปก่อน เช่นกรณีเร่ืองเพ่ือน เป็นเรื่องต้องใช้เวลาในการรเรียนรูจักกันทั้งส่วนที่ดีและไม่ดีของกักนและกัน คำว่่าดีไม่ดีหมายถึงจุดอ่อนจุกแข็งที่แต่ละคนมีแต่ละคนเป็น หนูพีพีอาจไม่มีเพ่ือนสินทที่รู้ใจเข้าใจ แต่หนูอาจเรียนเก่งไม่ต้องพึ่งใครก็ไม่จำเป็นจะต้องพยายามหาเพ่ือนสนิท หรือนักศึกษามากมายเกรงจะเรียนไม่รู้เรื่องก็พยยามเกาะติดเพ่ือนไว้เป็นกลุ่มจะได้ช่วยติวช่วยแนะนำ ขาดกันไม่ได้ เพือนว่าไงให้ทำอะไรก็ทำหมดจนไม่รู้จักตัวเอง ฯลฯ ก็เข้าใจในความเหงาของหนู ความจริงเพ่ือนที่ยังคบอยู่คนเดียวนั่นที่เธอเป็นอย่างนั้นก็อาจจะด้วยเหตุผลเดียวกัน ก็ควรหโอกาสคุยกับเขาให้มาก ที่สำคัญไม่ต้องให้ความสำคัญกับการที่จมีใครนินทาหรือมองไม่ดีเพราะส่วนหญ่เพ่ือน ๆ ก็ไม่แตกต่างจากที่หนูเป็นอยู่ขณะนี้เท่าไรคือเหงา กลัวการอยู่อย่างโดเดี่ยว ขาดเพ่ือนที่ปรึกษา ขาดคนเป็นกำลังใจใกล้ชิด เพราะฉะนั้นพยายามตั้งใจเรียนทำงานให้เสร็จพยายามพึ่งตนเองทั้งในห้องเรียนและนอกหน้อง ยามว่างหาหนังสือมาอ่าน โลกจะได้กว้างขึ้น สร้างความมั่นใจด้วยการให้ความเป็นเพ่ือนกับทุก ๆ ไม่ถือสาใครจะว่าอะไร ตราบเท่าที่เราเป็นคนคิดดี พูดดีและทำดี ไม่มีใครทำอะไรเราได้ เม่ือกลับบ้านพยายามหางานในบ้านทำช่วยเหลือพ่อแม่ จะได้ไม่ฟุ้งซ่านเพราะพ่อแม่ทำงานหาเงินมาเลี้ยงครอบครัว งานนนนนนนนก็หนักและมีปัญหามากมายกันทุกคน แต่ไม่ได้หมายความ่าจจะไม่พูดกับพ่อแม่เสียทีเียว ก็หาเร่ืองพูดคุยเล่าเร่ืองราววเกี่วกับเพ่ือน ๆ แต่ละคนว่าคิดหรือมีบุคลิกเป็นอย่างไร อย่าสนใจแต่เร่ืองหรือปัญหาของตนเอง สนใจปัญหาบ้านเมืองสังคมครอบครัวบ้างจะดีกว่านะ มีอะไรก็เขียนไปคุย ได้ ดูแลตัวเองให้ดีนะ