สวัสดีค่ะ คือวันนี้หนูอยากจะมาปรึกษาเกี่ยวกับการใช้วิตในรั้วมหาวิทยาลัยกับนิสัยส่วนตัวของหนูค่ะ ตอนนี้หนูพึ่งจบปี1 ค่ะกำลังรอขึ้นปี2 ตอนที่เข้ามหาวิทยาลัยแรกๆหนูรู้สึกว่าชีวิตโอเคมากเลยรู้สึกสนุก แต่พอหลังๆมาหนูรู้สึกว่าเพื่อนในกลุ่มทำตัวห่างกับหนูขึ้นทุกที เวลาไปไหนมาไหนไม่เคยเรียกไม่เคยชวนหนูไปด้วยเลย เวลาไปด้วยกันก็ทำเหมือนหนูเป็นอากาศ หนูรู้สึกอึดอัดมากเลย ยิ่งรู้จักกันยิ่งห่างกันไกลขึ้นทุกที บางทีหนูก็คิดว่าอาจจะเป็นเพราะนิสัยส่วนตัวหนูด้วยที่ทำให้เพื่อนแบนหนูอย่างนี้ หนูคิดว่าตอนขึ่นปี2 หนูจะหาเพื่อนกลุ่มใหม่ เริ่มต้นอะไรใหม่ๆ แต่หนูก็กลัวว่านิสัยแย่ๆของหนูจะทำลายตัวเองอีกเหมือนเดิม นิสัยแย่ๆที่หนูพอจะรู้ตัวเองก็คือ ไม่รู้จักโตนิสัยเด็กๆ ขี้น้อยใจ(เรื่องนี้เพื่อนในกลุ่มเคยแอบเอาไปพูดกันด้วยค่ะ พอหนูรู้หนูก็ร้องให้คนเดียว รู้สึกว่าเพื่อนกันทำไมทำแบบนี้ มีอะไรก็น่าจะบอกกันตรงๆ) หนูเป็นคนคิดมาก ฟุ้งซ่าน ควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ค่อยได้ ชอบเหวียง วีนค่ะ เงียบขรึม จิตใจไม่เบิกบาน และอีกอย่างที่รู้สึกแย่มากๆคือ หนูเป็นคนไม่ปล่อยวางค่ะ ใครพูดอะไรนิดหน่อบก็เคือง โกรธ แล้วก็พาลเกลียดคนคนนั้นไปเลย หนูอยากจะแก้ไขนิสัยแย่ๆของหนูมากเลยค่ะ บางทีหนูก็คิดนะคะว่าหนูยึดติดกับเพื่อนเกินไปรึป่าว หนูควรทำยังไงดีคะ หนูอยากจะมีช่วงเวลาดีๆกับเพื่อนในชีวิตมหาวิทยาลัยบ้าง 
หนูดา ดูเหมือนหนูก้๗รู้จักนิสัยเสีย ๆ ของตัวเองมากพอสมควร แต่ก็ยังไม่สามารถจะยอมรับได้หากมีเพื่อนมาพูดวิจารณ์หรือตำหนิ หนูจะโกรธจะเกลียดและนั่นคือเหตุผลที่เพื่อนไม่พูดกับหนูตรง ๆ เพราะรู้ว่าหนูไม่ฟังไม่ยอมรับ ุกคนเคยดีรักใคร่เป็นเพื่อนที่ดี แต่ที่วันนี้เปลี่ยนไปเพราะเขาคงเบื่อพฤติกรรมที่ไม่ยอมโตของหนู หนูรู้จุดอ่อนของตัวเองแต่ไม่คิดจะปรับปรุงเปลี่ยนแปลงพยายามยัดเยียดตัวเองให้คนอืนยอมรับ เมื่อเขาไม่ยอมรับถอยห่างไปก็ทำใจไม่ได้ ตอนนี้คิดว่าจะหาเพื่อนใหม่ในปี 2 แต่หากหนูไม่เเปลี่ยนแปลงตัวเองทุกอย่างก็จะเหมือนเดิม เมื่อหนูถามไป อาจารย์ก็ส่งภาพที่หนูส่งให้ดูกลับมาว่าอาจารย์เห็นอะไรจากจดหมายที่เขียนไปปรึกษา ส่วนที่บอกว่าอยากจะแก้นิสัยแย่ ๆ ของตัวเอง เมื่อรู้ว่าอะไรไม่ดีก็เลิกเสีย สังเกตุดูเพื่อน ๆ ที่ใคร ๆชอบว่าเขานิสัยหรือแสดงพฤติกรรมอะไรบ้าง ซึ่งก็เหมือนกันทั่วไปคือสุภาพเรียบร้อยมีน้ำใจไม่เบียดบังเอาเปรียบเพื่อน ๆ ไม่เรียกร้องจะให้ใคร ๆ เอาใจแต่ต้องมีน้ำใจต่อเพื่อน ๆ มีความจริงใจเมตตาและพยายามช่วยเหลือตัวเองให้ได้เท่า ๆ คนอื่น ฝึกให้มีนิสัยเข้มแข็งอดทน ไม่อ่อนไหวไม่ฟุ้งซ่าน ไม่หมกมุ่นแต่กับตัวเองเรื่องตัวเอง หันไปสนใจให้ความใส่ใจช่วยเหลือผู้อื่นบ้าง ฝึกให้ตัวเองเป็นคนคิดดี ทำดี และพูดดีเอาไว้เสมอ ๆ เท่านี้เพื่อน ๆ ก็จะสนใและไม่น่าเบื่อ ลองไปฝึกทำดูนะ นี่เป็นโอกาสของชีวิต ชีวิตในมหาวิทยาลัยให้โอกาสเาปรับปรุงเปลี่ยนแปลงแก้ไขตนเองได้ แต่หากเรียนจบไปทำงาน โอกาสจะแก้ตัวโดยไม่ถูกวิจารณืตัดสินคงเป็นไปได้ยาก เพราะฉะนั้นตั้งสติคิดพิจารณาให้ถูกต้องเหมาะสมนะคะ เอาใจช่วย
