สวัสดีค่ะ คือหนูมีปัญหาที่เข้ากับครอบครัวของแฟนไม่ได้ค่ะ แต่ได้ย้ายมาอยู่บ้านแฟน แม่ของแฟนเป็นคนติดการพนัน แล้วเปิดบ่อนพนันที่บ้านตัวเอง เล่นกันทั้งวันทั้งคืน ซึ่งหนูเป็นคนไม่ชอบของพวกนี้อยู่แล้ว หนูรำคาญค่ะ ไม่เป็นอันนอน เขาเล่นกันหน้าห้องนอนเราด้วย เราเป็นลูกสะไภ้ใหม่ก็ยังไม่กล้าพูดอัไรมาก ได้แค่ทนๆไป เปิดมาได้1เดือนแล้วละค่ะ หนูก็เพิ่งมาอยู่บ้านแฟนได้เดือนกว่าๆ แล้วพอดีหนูก็กำลังท้องอ่อนๆอยู่ด้วย แล้วแฟนหนูก็พลอยเล่นไปกับแม่ด้วย แต่ตอนคบกันใหม่ๆ เขาไม่เคยเล่นเลย ก็แน่ละ บ่อนอยู่ที่บ้านใครจะไม่เล่น แล้วเวลาแฟนเล่นหนูก็จะหงุดหงิด ไม่พอใจที่เห็นเขาเล่นแล้วก็ทะเลาะกัน หนูเบื่ออยากหนี้ไปอยู่บ้านตัวเองแล้ว แต่ไปยังไม่ได้ แฟนไม่ให้ไป และไม่มีตังด้วย มีก็เอาไปเล่นหมด จนหนูต้องซุกตังไว้ ซุกแล้วเขายังหาเจออีก หนูควรทำยังไงดีค่ะ 
คนโบราณเปรียบเทียบว่า ไฟไหม้หลายครั้งยังไม่ร้ายเท่าโดนผีการพนันเข้าครั้งเดียว คือไฟไห้บ้าน ก็ยังมีที่ดินเหลือ แต่ผีพนันสิงมันเอาไปหมดทั้งโฉนดที่ดิน อยากถามว่าพ่อแม่หนูรู้เรื่องนี้ไหม และเขาอยู่ไกลไหม มันใช้เงินมากหรือในการเดินทาง เพราะหากชีวิตคู่เร่ิมต้นเช่นนี้ วันนี้อาจยังไม่มีหนี้สิน แต่นานไปจะมีแต่เร่ืองหนี้สินเข้ามาเกี่ยวข้องถึงสามีคุณไม่มี แต่หากแม่เขามีเราก็ต้องเกี่ยวข้องด้วยแน่ ๆ คุณจดทะเบียนสมรสหรือเปล่า มีอาชีพไหม ดูแลตัวเองได้หรือไม่ หากกลับไปอยู่กับพ่อแม่ พอจะหางามทำเลี้ยงตัวกับลูกได้ไหม เพราะหากอยู่ในลักษณะนี้ต่อไป วันดีคืนดีก็อาจพลอยโดนตำรวจจับไปทั้ง ๆ ที่กำลังท้อง หนูควรขอความช่วยเหลือจากพ่อ่แม่ของหนู หรือหาทางไปเย่ยมพ่อแม่สักระยะเพ่ือปรึกษาท่านว่าควรทำอย่างไรต่อไป เพราะฟังดูตอนน้ีสภาพเหมือนถูกกักบริเวณด้วยบ่อนหน้าห้องนอนไปไหนไม่ได้ คงไม่มีพ่อแม่ของใครทนเห็นสภาพลูกในสถานการณ์เช่นนี้ได้ ตอนนี้ยังพอเคล่ือนไหวได้ท้องยังไม่ใหญ่ ปล่อยนานไปจะกลายเป็นไปไหนไม่ได้เลยนะ ลองไตรตรองดูแล้วกัน ถ้ากลับบ้านเองไม่ได้ ก็อาจต้องให้ตำรวจ 191 มาพากลับบ้านนะ!
ขอบคุณค่ะ หนูรู้สึกสบายใจที่ได้คำตอบ คือพ่อกับแม่หนูไม่ได้อยู่ด้วยกันค่ะ แม่หนูรู้แต่พ่อยังไม่รู้ ที่บ้านแฟนเขาเปิดบ่อนนี้ เขาเสียตังให้ตำรวจทุกเดือน ตำรวจไม่มาจับหรอกค่ะ จริงๆเขาเล่นมานานแล้ว แต่เพิ่งมาเปิดที่บ้าน บ้านแม่หนูอยู่ไกลจากบ้านแฟนมาก นครสวรรค์กับจันทบุรี ตอนนี้อยู่จันทร์ค่ะ
ถึงเราจะแน่ใจว่าแม่กับสามีหรือบ่อนนี้คงไม่โดนจับหรอกเพราะเสียส่วย แต่เราจะปล่อยให้ลูกของเราเติบโตขึ้น้มาในส่ิงแวดล้อมนี้หรือ คนที่ขึ้นช่ือว่าเป็นแม่ คือคนที่กำหนดชะตาชีวิตลูก เราอยากเห็นลูกเรารักแม่จนทำอย่างที่แม่ของสามีทำหรือ ถึงหากคนเราอดอยากยากจน แต่ก็ยังมีศักดิ์ศรีและคุณค่าของความเป็นคนดี แต่หากส้ินศักดิ์ศรีและคุณค่า ชีวิตคนเราจะเหลืออะไร เคยคิดบ้างไหม ตอนนี้ยังทำอะไรไม่ได้ ไม่เป็นไร ต้องพยายามหางานทำ พึ่งตนเองให้ได้ และมองไปข้างหน้าอนาคตของลูกเราต้องการเห็นอย่างไร ขึ้นอยู่กับแม่เท่าน้ันที่จะทำให้ฝันของเราและของลูกเป็นจริง ใจเย็น ตั้งสติ วางแผนและค่อย ๆ ทำด้วยความอดทน อยาท้อ อย่าสิ้นหวัง ก้าวต่อไปข้างหน้าอย่างเข้มแข็ง ไม่ต้องกลัว ลูกคือพลังและกำลังใจ มีอะไรก็คุยมาได้ ขอเป็นกำลังและขอให้โชคดีมีความสุขในทีุ่ด ชีวิตก็อย่างนี้แหละนะ เหมือนโจทย์ ต้องค่อยๆ พิจารณาแก้ไขไปทีละเร่ือง สุดท้ายเราก็จะเดินไปถึงจุดหมายปลายทางอย่างปลอดภัย จุดหมายปลายทางอาจไม่ใช่ความสุข แต่การดำเนินชีิวิตระหว่างเส้นทาง นั่นคือความสุขอยู่ ระหว่างเส้นทางของชีวิต ไม่ใชปลายทางนะ
ขอบคุณมากๆค่ะ