มูลนิธิศูนย์ฮอทไลน์ ปรึกษาปัญหาชีวิต และโรคเอดส์ โทรฟรีทั่วประเทศ
มันจะเป็นไปได้ไหม

สวัสดีครับ ผม อยากขอคำปรึกษา ครับ ผม กับภรรยา พึ่งจะหย่าร้างกันเมื่อไม่นานมานี้ แต่ก่อนจะหย่ากัน1ปีเรามีเรื่องมีทะเลาะกันตลอดพูดไม่เข้าหูบ้าง คือต่างคนต่างอยู่ต่างคนต่างกิน คาราคาซังมาตลอดครับ แบบว่าไม่ค่อยรักกันแล้ว แยกกันนอน ลูกชายนอนกับผม ลูกสาวนอนกับภรรยาอยู่กันไปเหมือนไม่มีไรดีขึ้นมีแต่ลูกที่จะเชื่อมกัน แต่ก็ไม่สามารถเชื่อมกันได้ครับ จนต้องหย่ากัน ผมเป็นคนขอหย่าเองเธอก็สนองครับ แต่พอหย่ากัน ผมก็กลับมาอยู่บ้้านกลับลูกชาย ลูกสาวอยู่กับภรรยาเก่า พอหย่าได้สักระยะหนึ่ง2เดือนเธอเริ่มติดต่อมา ผมใจอยากจะหนีให้ขาด ปล๊อคเบอร์ ไลน์ การติดต่อทุกอย่าง เอาเบอร์คนอื่นโทรมาได้ยินเสียงผมวางทันที อยากตัดให้ขาดเหมือนกันแต่อีกใจ ยังรักเธอมากเหมือนกันเธอก็คงเป็นแบบผมครับ คือแบบว่าจะเอาชนะกันจนถึงขั้นต้องหย่า ไครไม่ยอมไคร เธอพยายามติดต่อผมส่งข้อความทิ้งใว้แต่ผมไม่เคยติดต่อกลับไป ไม่เจอหน้ากัน2เดือน แล้ววันหนึ่งเธอส่งข้อความมาว่าไปกินข้าวกันไหม ผมถามลูกชายเค้าบอกแล้วแต่พ่อครับ ผมก็เลยลองไป ไปกัน4คน แล้วเราก็คุยๆกัน เธอซื้อเสื้อผ้าให้ผม ซื้อของหลายๆอย่างที่ผ่านมาไม่เคยให้จากที่ทะเลาะกัน เธอขอดูมือถือผม ว่าผมมีไครหรือยัง[ผมหน้าตาดีออกแนวเจ้าชู้หน่อยครับ] แต่ผมไม่เคยเจ้าชู้ครับ ไรแบบนี้ครับ เธอบอกว่าเธอกำลังหาดูบ้าน ที่ผ่อนได้อะไรที่เธอหวังใว้มันอาจจะเป็นดั่งหวัง ผมก็ไม่ได้คิดอะไรนะครับ ตั้งแต่นั้นมาเราก็คุยกันดีขึ้น เธอดีกับมากกว่าเดิมเป็นห่วงผม มีอะไรแบ่งให้ผม โอบกอดผม ทั้งๆที่ไม่เคยทำ วันหนึ่งผมผมบอกผมจะกลับไปนอนบ้านเธอนะ เธอก็ให้ผมไป เช้ามาผมก็ไปทำงานผมเอาลูกชายไปนอนด้วยนะครับห้องเดียวกันครบเลยพ่อแม่ลูกชายลูกสาว พอเช้ามาผมไปทำงาน แม่ของภรรยาก่อออกแนวบ่นๆ ว่าไม่เหมาะสม เลิกกันไปแล้ว ไม่ดีไรแบบนี้ ผมคิดในใจมีลูกด้วยกัน2คนเนี้ยนะ รู้จักกันมา15ปีแล้ว ลูกชายก็7ขวบ ลูกสาว3ขวบ ไม่เหมาะสม ผมตลกตัวเองแทน แต่เธอไม่บอกผมว่าแม่ตำหนิเธอกลัวผมอึดอัดแต่ใจเธออยากให้ผมไปอยู่ด้วย ผมก็ไม่รู้ไปนอนอีกวัน แล้วเธอก็มาบอกผมอีก1อาทิตว่าแม่บ่นเธอก็ไม่อยากทะเลาะกับแม่ผมเลยว่าแม่เธอนิคงคิดว่า ใบจดทะเบียนสำคัญมากกว่าจิตใจสินะ เธอก็เลยบอกผมว่า เธอถึงอยากซื้อบ้าน จะได้ส่วนตัวไม่มีไครมาว่า เธอเจอผมเธอจะกอดผมแต่แอบๆนะครับกลัวคนเห็นที่บ้านเธอ เธอบอกว่าเธอไปทำแหวนมาครับเป็น นามสกุลผม ซึ้งทำให้ผมรักเธอมากขึ้นผมคิดเสมอว่าเวลาก่อนหน้านั้นเราทำอะไรกัน ไม่มีค่าเลย เป็นไปได้ไหมครับเราจะกลับมาอยู่ด้วยกัน หย่ากันไปแล้ว แม่เธอคงเคืองผมมาก ถ้าเรายังรักกันอยู่ ทุกวันนี้เธอจะมาหาผมที่บ้านผมครับ ผมจะไม่ค่อยไปบ้านภรรยา ขอบพระคุณ ครับ กึ่งๆอยากระบายเหมือนกันครับ ขอบพระคุณอาจารย์อีกครั้ง

เล็ก
momolex@windowslive.com
2 สิงหาคม 2558 09:26

คุณเล็ก เชื่อว่าคนที่อ่านจดหมายคุณคงแอบลุ้นให้คุณกับภรรยากลับมาคืนดีกันนะ คนเรากว่าจะรักกันได้ไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ หรอกนะ ย่ิงแต่งงานอยู่กินกันมาจนลูก 2 คน ยิ่งเป็นเรื่องยากจะต้องหย่าขาดจากกัน แต่ด้วยทิฐิหรือเพราะยังไม่เป็นผู้ใหญ่พอทำให้คุณสองคน เดินก้าวกันไปจนถึงจุดแตกหัก ทำจนสะใจตนเองแล้ว มาคิดได้ก็เสียใจจนเหมือนกลัวจะต้องหันกลับไปรักไปคืนดีกันเพราะ เข็ด เหมือนเข็ดฟัน กลัวจะต้องเจ็บอีก แต่ในเมื่อหัวใจของเราสองคนยังรักกัน ผูกพันกันด้วยลูกสองคนที่อยากอยู่พร้อมหน้าพ่อแม่ ไม่ใช่ว่าต่างคนต่างจะมีคนใหม่ นี่คนเดิมมมมพ่อแม่แท้ ๆ ของเขา ก็อยากจะบอกว่า อย่าใจร้ายกับตัวเองมากนักเลย ไม่เสียหายหรอกที่จะให้โอกาสกันและกันเพื่อเราสองคนและลูกของเรา ช่วงที่เกิดเรื่องจนปัจจุบันก็ทำให้คุณสองคนโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ขึ้นกว่าเดิม เพราะฉะนั้นก็ไม่ต้องกลัวว่าจะเจ็บอีกคร้งหากคุณเข้าใจชีวิต เข้าใจความรัก เข้าใจชีวิตคู่และคำว่าเครอบครัวแล้ว ไม่มีอะไรต้องกลัวหรอกนะ มีแต่สิ่งงิงามที่จะเกิดขึ้นกับเราทุกคนต่อไป พ่อแม่ย่อมไม่พอใจที่เห็นคุณสองคนหย่ากันแล้ว แต่คุณแวะเวียนกลับไนอน คนโบราณย่อมองว่า ไม่งาม ไม่เป็นไปตามประเพณี หากจะกลับมาอยู่กินกัน ก็ต้องลงนั่งพูดคุยกันอย่างตรงไปตรงมา เข้าใจและให้อภัยจุดอ่อนของกันและกัน พยายามแก้ใขจุดอ่อนและส่งเสรมิหรือพัฒนาจุดแข็งให้แข็งย่ิงขึ้น เพื่อความรักของเราจะได้ดำเนินต่อไปนาน ๆ อย่างมั่นคง ที่สำคัญนึกเรื่องลูกไว้ให้มาก พูดคุยตกลงกัน แล้วหาที่อยู่ใหม่ อย่างที่ภรรรยาของคุณวางแผน เพื่อครอบครัวจะได้อยู่ด้วยกัน และหากยังไม่อยากจดทะเบียนก็ไม่เป็นไร แต่การที่ฝ่ายชายแวะเวียนไปนอนบ้านพ่อแม่ พ่อแม่คงไม่ชอบใจแน่ พ่อแม่ก็คงอยากให้คุณสองคนตกลงพูดจากันให้รู้เรื่องและมาอยู่กินเป็นครอบครัวกันจริง ๆเสียทำ คิดอย่างไร? ลองไตร่ตรองดูนะ ชีวิร ความรัก คู่สมรส และครอบครัว เป็นเรื่องต้องเสี่ยง เส่ยงที่จะทุกข์และสุข แต่หากเราจะไม่ยอมเสี่ยง ต้องการแต่จะสุขไม่ต้องการรสชาดความบาดเจ็บ ก็เหมือนต้องการจะลอยอยู่เหนือความทุกข์ทั้งปวง แต่ชีวิตตนเรามันไม่ได้เป็นอย่างนั้นหรอกนะ เหมือนเหรียญที่ไม่ได้มีเพียงด้านเดียว เพราะฉะนั้นจงกล้าหาญที่จะต้องลิ้มรสทั้งความสุขและความทุกข์ เรียนรู้ที่จะจัดการและเผชิญกับปัญหาอย่างสุขุมรอบคอบ และด้วยหัวใจที่โอบอุ้มเอาความรักที่ยิ่งใหญ่ของเราภรรยาและลูก ๆ ไว้ ขอให้โชคดีมีความสุขที่คุณเลือกและกำหนดได้ ไม่ต้องกลัว!

อาจารย์ อรอนงค์ อินทรจิตร
2 สิงหาคม 2558 20:35
Post อันดับที่ 1

ตอบกระทู้


กลับด้านบน