หนูนา ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันเราพ่อแม่เลี้ยงลูกสมัยนี้จึงติดเพื่อนตั้งสังสรรค์กันอยู่เรื่อย ทั้งเพื่อนเก่าสมัยมัธยม จนถึงระดับมหาวิทยาลัย จะต้องไปกินไปคุยไปดื่มหลายกลุ่มมากจนเหมือนจะไม่มีเวลาให้คนที่บ้านเลย ทั้งหญิงและชายนะ เคยถามเขาว่าอะไรกันนักหนา เป็นผู้หญิงเลิกงานก็ต้องไปกับเพื่อน กลับบ้านดึก เช้าต้องรีบตื่นไปทำงาน ดูชีวิตมันน่าเศร้าจริง คนรุ่นใหม่มักอ้างว่า การคบหาเพื่อนก็เพื่อจะขยายโอกาสการได้งาน หรือหากเป็นเซลล์ก็จะได้ลูกค้าเพิ่มจากเพื่อน ๆ นี่แหละ ดูเหมือนชีวิตสมัยใหม่จะสนใจแต่ผลประโยชน์หรือเปล่านะ แต่ที่ผู้ใหญ่มองก็คือ คนเหล่านี้ยังไม่โต ยังชอบสนุกกับเพื่อนยังไม่พร้อมจะรับผิดชอบตัวเอง ภรรยา ลูกหรือพ่อแม่ เพราะลำพังตัวเองแทบเอาไม่รอด เงินเดือนไม่พอค่าใช้จ่ายสำหรับสังคมสังสรรค์ หากเป็นเช่นนั้นก็ไม่ควรมีครอบครัวหากไม่พร้อมจะดูแลรับผิดชอบ กรณีของหนู กว่าจะคิดได้หรือรู้จักเขาจริง ๆ เราก็ลูกสอง รวมเขาก็อาจเป็น 3! ก็ต้องมานั่งทบทวนนะว่าเราแต่งงานมีลูกมีครอบครัวเพื่ออะไร ชีวิตสมัยนี้ไม่เหมือนโฆษณาในทีวีหรอกนะ เพราะฉะนั้นหากไม่อยากมีภาระก็ต้องอยู่คนเดียวหรือเป็นโสด ถามตัวเองว่าถึงขณะนี้หนูนาทำงานเลี้ยงตัวเองเลี้ยงลูกได้หรือไม่ ใครจะเป็นที่พึ่งได้บ้างพ่อแม่เขาหรือพ่อแม่เรา เงินเดือนเขาสูงพอจะซื้อความสบายให้เราได้ไหม จะจัดการเรื่องดูแลลูกอย่างไร จะช่วยค่าใช้จ่ายเราเท่าไร หากเราจัดการเรื่องเวลากับเขาไม่ได้ ต่างคนต่างอยู่จะลำบากมากไหม บางทีการให้เขาสัญญาก็เหมือนเราทำให้เขากลายเป็นคนชอบโกหก เราก็ไม่อยากให้เขาติดนิสัย แต่ก็ถึงเวลาจะต้องพูดกันตรง ๆ ว่าเราจะช่วยกันดูแลลูก ๆ และตัวเราเองกันอย่างไร เรื่องของเราก็เพิ่งเริ่มต้นเรียนรู้อยู่ที่ว่าเขายังอยากมีครอบครัวต่อไปหรือไม่ หรืออยากเป็นโสดมีอิสระก็จะได้วางแผนถูกนะ ลองไตร่ตรองปรึกษาผู้ใหญ่ดูก่อนก็ได้นะ แล้วปรึกษาไปใหม่ได้ค่ะ