คุณอีเกิล เน่ืองจากคุณเป็นโสด ไม่ได้ผูกมัดหรือมีครอบครัวใกล้ชิด ทำให้ความรู้สึกเหงาเข้ามาเยี่ยมเยือนอยู่บ่อย ๆ ส่วนเธอเป็นผู้หญิงแกร่ง เป็นแม่หม้ายดูแลตัวเองและเป็นหลักให้ลูกสองคนกำลังโต การที่ต้องดูแลเป็นผู้นำครอบครัวและรับผิดชอบทั้งหมดนี้เธอต้องอาศัยพละกำลังมากในการที่จะยืนหยัด และแน่นอนในหัวใจของเธอคือความรักลูก และความรักของลูกทำให้เธอสามารถยืนหยัดอยู่ได้ ส่วนตัวคุณ ดูเหมือนจะดูแลตัวเองเท่านั้น หากอยู่ในสถานการณ์ของเธอก็ไม่รู้จะผ่านหรือเปล่า การที่ครรู้ประทับใจเธอ หรือชอบเธอ หรือรักเธอนั้น อาจเพียงเพราะคุณเหงา ไม่มีใคร อยากได้อยากให้มีใครสักคนมาเป็นผู้นำคอยดูแลทุกข์สุขความสะดวกสะบายให้คุณ นั่นคือ คุณอาจอยากได้หรือมีเธอ แต่ฝ่ายหญิงไม่ได้มองเห็นว่า คุณจะเป็นที่่พึ่งให้เธอและลูกได้ การที่คุณสองคนมีสัมพันธ์ทางเพศ อาจเพียงเพื่อตอบสนองความต้องการทางกายเท่านั้น ดดยเฉพาะฝ่ายหญิง ส่วนคุณความเงียบเหงาทำให้ฟุ้งซ่านคิดไปว่า ชีวิตคงสมบูรณ์ถ้ามีเธอ คุณอาจอยากมีใครสักคนที่เติมเต็มความว่างเปล่า ส่วนเธอ ผ่านชีวิตที่หนักหนามั่นคงและมีความรักของลูกเป็นหลักอยู่แล้ว เธอคงไม่ต้องการจะต้องมาปรนนิบัติดูแลใครอีก หากเธอจะเลือกผู้ชายสักคน เธอคงมองหาคนที่ดูและเธอและครอบครัวได้ สำหรับผู้หญิงที่ผ่านชีวิตมากมากมาย เธอคงยากจะอ่อนไหวกับคำว่าความรัก เธอตะหนักแล้วว่าในความทุกข์ยากของชีวิตที่ผ่าน นอกจากรักลูกแล้ว ความรักของชายใดก็ไม่ทำให้เธอมีความสุขได้ ส่วนคุณ หากพยายามเกี่ยวข้องดึงเธอมา อาจกลายเป็นเพียงเห็นนแก่ตัว เพราะดูเหมือนเธอจะดูแลตัวเองและลูกได้ดีกว่าชายใด เพราะฉะนั้น ทำความเข้าใจกับใจตนเอง ที่รู้สึกเช่นนี้อาจเป็นเพราะ ฉันเศร้า และเหงาไปเอง อย่างไรก็ตาม การส่งไลน์ไปหา ด้วยความรักหรือเพราะคิดถึงเหงา ๆ ก็ส่งไปทักทายให้รู้ว่าเราคิดถึงเธอ หากเธอว่างตอบมาก็ดี หากไม่ตอบ หรือตอบไม่ได้หมายความว่าเธอรักหรือแคร์คุณ เพราะเธอต้องทำงานและมีลูกต้องดูแล หากคุณแสดงความเป็นเพื่อนเธอ ด้วยความจริงใจ วันหนึ่งเม่ือเดือดร้อนจริงเธอก็คงติดต่อปรึกษามา อย่าไปคาดหวัง เพราะดูเหมือนเธอไม่ได้คาดหวังอะไรจาก แต่เธอยังมีเมตตาต่อคุณจึงได้ตักเตือนบอกกล่าวด้วยไมตรีจิต ลองไตร่ตรองดูนะ คุณโชคดีที่เจอผู้หญิงที่ดูเป็นผู้ใหญ่และเอ้ืออารีต่อคุณ ขอให้โชคดี

ขอเรียนถามอาจารย์อรอนงค์เพิ่มเติมนะครับ สืบเนื่องจากที่อาจารย์ตอบเมื่อวันที่ 25 สิงหาคม 2559 ให้ผมในนาม eagle ผมได้รับความรู้ความเข้าใจเพิ่มขึ้น และขอขอบคุณอาจารย์มากครับ แต่อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ผมค่อนข้างทุกข์และเหงามาก คิดถึงแต่เขา แต่ก็พยายามตัดใจโดยไม่ไลน์ไปหาเขา เพราะคิดว่าเขาไม่สนใจเราแล้ว และเขาก็ไม่เคยไลน์มาเลยนับแต่วันที่ 31 ส.ค. 2559 ซึ่งเป็นวันที่ผมจะกลับจากต่างจังหวัด โดยผมจะนำข้าวสารที่ซื้อไปให้เขา เขาปฏิเสธและบอกว่ากำลังจะนอนแล้ว ทั้งๆที่เพียงสามทุ่มเอง อาจารย์ครับ ผมขอถามหน่อยว่าอาการผมเป็นมากไหมครับ และผมควรต้องได้รับการบำบัดไหมครับ ผมทุกข์ใจพอสมควร ไม่ควรมีกระจิตกระใจทำงาน เบื่ออาหารบ้าง ผมควรทำอย่างไรดีครับอาจารย์ เรื่องไลน์นี้ตัดเขาออกไปเลยดีไหมครับ ยิ่งคิดยิ่งทุกข์ ทุกวันนี้อยู่แบบเหงาๆ นอนก็ไม่ค่อยหลับคิดถึงแต่เขา รบกวนด้วยนะครับ เพราะพยายามแล้วก็ยังไม่ลืมเขาเสียที ผมคงบ้าไปแล้ว ขอบคุณครับอาจารย์อรอนงค์

ก็ไม่รู้หรอกนะว่าเธอคิดอย่างไร พิเคราะห์จากที่คุณเล่าไป เธอมีลูกเป็นที่ยึดเหนี่ยวใจ หากจะทำอะไรไปก็คงต้องการให้ลูกสุขสบาย ในขณะที่คุณเพ่ิงหย่า กำลังเศร้าและเหงาต้องการคนรักให้กำลังใจ แต่ก็งอย่างที่คุณเล่าว่าเธอมองว่าสิ่งที่คุณมีคุณเป็นนและให้ได้ มันน้อยมาก เธอสามารถหาเองได้ ก้็เหมือนปฏิเสธคุณสั้น ๆว่า คุณไม่ใช่เสปคฉันหรอก ฉะนั้นหากคุณพึงงพอใจ ช่ื่นชม หรืออยากคบหาเธอต่อไป ก็คงต้องรักษาความเป็นเพ่ือนเพ่ือจะได้พึงพิงทางใจกันและกัน เพราะเธมีภาระที่ย่ิงใหญ่จริง ๆ เธอรู้เป้าหมายตนเอง และไม่อยากเสียสมาธิกับความอ่อนไหวของคุณซึ่งปัญหาหลักคือความเงียบเหงาเปล่าเปลียว เพราะฉะนั้นหาอะไรที่ตัวเองชอบทำเป็นงานอดิเรกหรือจะศึกษาธรรมะก็ได้อย่าตกเป็นเหยีื่ออารมณืตนเองนะ ฝ่ายหญิงเขาชัดเจนนะว่าตัวเองเข้มแข็งเพ่ือลูกสองคน คุณอ่อนแอเช่นี้ เธออาจกลัวจะกลายมาเป็นภาระมากขึ้นแทนที่จะมาช่วยเหลือแบ่งปัน ดูแลตนเองให้เข้มแข็งเป็นที่พึ่งของตนเองให้ได้เสียก่อน ค่อยมองหาภาระนะ ลองพิจารณาไตร่ตรองดูใหม่นะ คิดถึงเขาส่งไลน์ไปให้ไม่ต้องคาดหวังว่าเธอจะตอบ หากคนเรารักใครสักคน เพียงรู้ว่าเธอสบายดี เราก็มีความสุขแล้ว เคยคิดเช่นนี้ไหม ลองดูนะ ขอให้มีสติและเกิดปัญญา

อาจารย์ครับขอถามอีกนิดครับ ผมพึ่งทราบว่าเขาบล็อกไลน์ผมตั้งแต่วันที่ 31 ส.ค. 2559 และจนปานนี้ก็ไม่ได้ปลดล็อคไลน์เลย ผมก้เฝ้าแต่ว่าเขานะเปิดไลน์เมื่อไร ใจหนึ่งก็คิดจะตำหนิเขา และต่อว่าเขาว่าการทำแบบนี้เพื่อนกันเขาไม่ทำกันหรอก แต่อีกใจก็คิดว่าเรากับเขาก็ไม่ได้เป็นอะไรกัน และเขาก็เคยบอกว่าเราเป็นแค่คนรู้จัก แต่ทุกวันนี้ก็เหมือนคนบ้าค่อยเปิดไลน์เขาว่าเขาปลดล็อคไลน์ยัง ถ้ายังก็จะเปิดเฟสดูรูปเขาหรือดูว่าเขาคุยกับเพื่อนเขาบ้างเปล่า ตั้งแต่ปรึกษาอาจารย์มาผมก็ยังไม่หายคิดถึงเขา ผมเป็นหนักไหมครับ ถึงเวลาที่ต้องหาหมอทำจิตบำบัดไหมครับ ทั้งๆที่พยายามคิดถึงคำพูดที่เขาเคยพูดแบบไม่สนใจ เวลาคุยทางโทรศัพท์ก็เหมือนเขาก็ไม่อยากคุยเท่าไหร่ จะโทรหาเขาก็คิดว่าในเมื่อคนเขาไม่อยากคุยกับเราก็จะเสียความรู้สึกเพิ่มไปอีก และเราก็มีศักดิ์ศรีเหมือนกัน แต่ทุกข์ครั้งนี้มันยังไม่หายเลยครับ ว่าจะไปเที่ยวหญิงเผื่อจะหาย แต่ก็ได้แต่คิด เพราะช่วงนี้ไม่มีอารมณ์อยากไปไหน จึงอยากได้คำแนะนำเพิ่มอีกนิดครับ ว่าผมเป็นมากถึงขั้นต้องพบจิตแพทย์บ้างไหม กลางคืนก็นอนคิดถึงแต่เขา ที่เป็นเช่นนี้เพราะผมเป็นคนขาดความอบอุ่นตั้งแต่เด็ก อย่างที่เขาเคยบอกผมหรือเปล่า ทุกข์ครับ แปลกใจเหมือนกันตอนเจอเขาครั้งแรกที่ร้านนวดก็ยังคิดว่าแก่ แต่คบไปและมีอะไรกันจึงเป็นเช่นนี้ไปได้ อาจารย์อย่าพึ่งรำคาญผมนะครับ ผมคิดไม่ตกจริงๆครับ พยายามออกกำลังกายก็ยังไม่หายคิดถึงเขาเสียที ตัดใจก็ไม่ได้สักที ทุกวันนี้อยู่แบบเหงาๆ เศร้ายังไงไม่ทราบ ใจหนึ่งก็โกรธ ใจหนึ่งก็เฝ้าแต่คิดถึง ใจหนึ้งก็กลัวเขามีคนอื่น ไม่รู้จะทำไงดีแล้วครับ รบกวนนะครับอาจาย์อรอนงค์