สวัสดีคะอาจารย์อรอนงค์ที่เคารพ หนูมีเรื่องอยากเรียนปรึกษาอจารย์เกี่ยวกับเรื่องงงาน 2 เรื่อง ดังนี้คะ 1. คือหนูทำงานบริษัทเอกชนแห่งหนึ่งที่มีชื่อเสียง อยู่ที่นี่ได้ประมาณเกือบ 4 ปีแล้ว หนูได้เลื่อนขั้นตำแหน่งเป็น Team Leader มีลูกน้องแค่ 1 คนเท่านั้น แต่จะมีก่อนเจ้าน้องจะให้ความาสำคัญกับหนูมาก เพราะหนูทำทุกอย่างไม่เคยเกี่ยง แต่เเล้วมาระยะ 2 ปีให้ท้ายได้รับพนักงานใหม่เข้ามา สมมุติว่าชื่อนา นาเป็นรุ่นน้องหนู 2 ปี รับมาทำงานในตำแหน่ง DATA ที่ดูแลเกี่ยวกับการวางบิลของรถขนส่งทั้งหมด การเบิกจ่ายเงินจองผู้จัดการ และทำเรื่องคอร์สส่งให้เจ้านาย มาวันหนึ่ง นาทำงานได้ไม่ถึงปีโดนปรับตำแหน่งมาเทียบเท่ากับหนู นาเริ่มแสดงตัว ชี้นิ้วสั่งหนู ใช้งานหนู โยนงานให้หนู หนูคิดว่าการกระทำของนาไม่ใช่ที่จะมาปฏิบัติต่อหนู หัวหน้างานใหญ่เขาเอ็นดูนามาก มอบหมายให้นาดูแลลูกน้องฝ่ายทีม Admin เพิ่มอีก 2 คน และให้นาไปสัมภาษณ์งานเพื่อรับคนเข้ามาอีก อาจารย์คะหนูไม่ได้อิจฉาเนานะคะ หนูแค่รู้สึกว่าหนูถูกมองข้ามปทุกอย่างเลย ลับหลังหัวหน้างานใหญ่นาไม่ยกมือไหว้หนูเหมือนเคย หนูสังเกตเห็นว่าเขาจะไหว้หนูก็ต่อเมื่อหัวหน้างานใหญ่ไม่อยู่ คำพูดคำจาของนาดูยิ่งใหญ่ และดูเหมือนเขาเก่งมากๆๆ ทั้งที่เขาไม่รู้เรื่องรายละเอียดหน้างานส่วนรวมเลย รู้น้อยมาก เขาจะชำนาญเฉพาะงานวางบิลของตนเองเท่านั้น ซึ่งถ้าเทียบเท่ากับหนู หนูไม่เคยเกี่ยวและมีความรู้เรื่องระบบงานมากกว่า หัวหน้างานใหญ่เขาเอ็นดูนามากๆ จนถึงลูบหัว แต่ลับหลังลึกๆนาก็ว่าหัวหน้างานใหญ่ (ลักษณธนิสัยของหัวหน้างานใหญ่จะกล่าวถึงในข้อ 2 คะ) ทุกๆอย่างในวันนี้หนูรู้สึกว่าตัวเองถูกมองข้ามไปทุกอย่างจริงๆ อยากลาออกไปหางานใหม่ เพราะไม่รู้จำทำตัวอย่าง น้องๆในทีมมีไรก็ไม่ปรึกษษาหนูเหมือนเดิมแล้ว หนูควรทำอย่างไรดีคะอาจารย์หนูพยายามคิดแล้วว่าต่างคนต่างทำงานไปไม่คิดอะไร แต่การกระทำของนาและหัวหน้างานใหญ่มันอดคิดไม่ได้ หนูพูดอะไรหัวหน้างานใหญ่จะแย้งและไม่ฟังเหมือนเดิมอีกแล้ว ผิดกับนาที่พูดไรไม่ตรงประเด็นแต่กลับมีคุณค่ามากกว่าหนูหลายพันเท่า 2. เรื่องที่สองคือ หัวหน้างานใหญ่ เขาเป็นหญิงวัยกลางคนอายุประมาณ 45-50 ปี ตำแหน่งคือรองผู้จัดการ ผู้จัดการแผนกเป็นผู้ชาย หนูขอนามสมุติว่าชื่อ แอน แอนมีนิสัยโวบวาย พูดจาไม่ไพเราะ เห็นแก่ตัวที่สุด (ทุกคนในแแผนกรู้สึกทุกคน นาก็รู้สึกเช่นนั้น) เลือกที่รักมักที่ชังอย่างเห็นได้ชัด ลูกน้องที่แอนต้องพึ่งพาเขาจะไม่กล้าเรียกไปตักเตือน ผู้จัดการได้เรียกไปว่ากล่าวตักเตือนเมื่อเดือนที่เเล้วบอกให้เขาหยุดพฤติกรรมแบบนี้ ซึ่งก็มีหนูเข้าร่วมประชุมด้วย แอนทำได้อยู่ประมาณไม่ถึง 2 อาทิตย์ นิสัยก็กลับมาเหมือนเดิม แอนเป็นคนที่ไม่น่านับถือทั้งเรื่องการตัดสินใจ ด่าลูกน้องต่อหน้าคนอื่น สร้างสถานการณ์เก่งมากๆ อะไรที่เป็นผลประโยชน์ของตัวเองก็จะมาอันดับแรก ไม่มีความยุติธรรม เก็บอารมณ์ไม่อยู่ ขี้โวย ติดเล่นคุยเล่ยไม่เป็นผู้ใหญ่ หนูและทีมงานรู้สึกเหนื่อยใจกับผู้หญิงคนนี้มาก แต่ไม่สามารถทำอะไรได้ นอกจากอดทนทำใจ หนูไม่รู้จะทำตัวอย่างไรแล้วคะอาจารย์ อาจารย์ชี้นำแสงสว่างให้หนูด้วยคะ จะอยู่ต่อ หรือหางานใหม่ดีคะ