สวัสดีค่ะ เรื่องนี้ไม่ใช่ปัญหาของดิฉันนะคะ แต่เป็นปัญหาของแฟนดิฉัน แต่เนื่องด้วยแฟนไม่รู้ว่าจะแก้ปัญหานี้อย่างไร ดิฉันจึงตั้งใจจะนำคำแนะนำจากอาจารย์ไปให้เค้าอ่านค่ะ เรื่องมีอยู่ว่า แฟนของดิฉันสมมุติว่าขื่อ Aนะคะ ตอนนี้อายุ 35 ปีตั้งแตเรียนจบมาA ก็ไม่ได้ทำงานที่ไหนเลยเพราะที่บ้านเป็นแบบครอบครัวไทย เชื้อสายจีนซึ่งมีพี่น้องหลายคน แต่ละคนมีครอบครัวและทำธุรกิจของตัวเอง จึงทำให้ไม่มีใครมีเวลาคุณแลคุณแม่ที่อายุมากขึ้นทุกวัน ทุกคนในครอบครัวจึงลงความเป็นให้ A ดูแลความเรียบร้อย ทำความสะอาดทุกอย่างในบ้าน ซ่อมแซมบ้าน ช่วยเหลือธุระของพี่น้อง ดูแลคุณแม่และเลี้ยงหลานๆตลอดเวลาเกือบ 10 ปีทึ่ผ่านมา (คุณพ่อป่วยก็เป็นคนดูแลพาไปโรงพยาบาลจนท่านเสียเมื่อ 7 ปีที่แล้ว) โดยมีเงินเดือนๆละ 20,000 บาทจากพี่ชาย ตอนนี้A กำลังเร่งต่อเติมบ้านให้เสร็จ ซึ่งระหว่างการต่อเติมบ้านนั้นทำให้ A มีปัญหาไม่พอใจในความเห็นแก่ตัวของทั้งพี่ชายคนโตและน้องชายคนเล็กซึ่ง A บอกว่าทั้งคู่เป็นลูกรักของคุณแม่ ในระยะหลังพี่ชายคนโตแต่งงานมีลูกและคาดหวังให้ A เป็นคนช่วยเลี้ยงดูหลาน A ปฏิเสธไปเพราะ A มีงานในบ้านและงานซ่อมบ้านที่ต้องเร่งให้ทำให้เสร็จ เพราะมีโครงการจะเปิดร้านทำธุรกิจของตัวเอง ทำให้พี่ชายคนโตไม่ค่อยพอใจและมักเรียกใช้งานAอยู่เป็นประจำแต่ไม่เคยมีค่าตอบแทนหรือสิ่งของตอบแทนน้ำใจใดๆ พี่ชายคนโตมักมีปากเสียงทะเลาะกับ A เพราะมักเห็นต่างกันทุกเรื่องทำให้คุณแม่ไม่พอใจเสมอ โดยระยะหลังคุณแม่หาเรื่องทะเลาะกับA ทุกวัน โดยระยะแรกๆ A มีการโต้เถียงกลับแต่หลังๆเมื่อเห็นว่าไม่มีประโยชน์อะไร A จึงใช้วิธีเงียบและเดินหนีไปแต่นั้นทำให้คุณแม่หาเรื่องมาว่า A หนักขึ้นๆทุกวันและมักพูดเสมอๆว่า A เกลียดพี่ชายคนโตและน้องชายคนเล็ก และมักกล่าวหาว่า A รังเกียจหลานจากพี่ชายคนโตไม่ยอมอุ้ม ซึ่งเรื่องนี้ A ไม่ใยดีหลานคนนี้จริงๆเพราะให้เหตุผลว่ากลัวจะต้องรับมาเลี้ยงและมีความรู้สึกว่าไม่อยากยุ่งกับครอบครัวของพี่ชายคนโตแม้แต่นิดเดียว เมื่อ A เถียงกลับมักจะว่ากล่าวว่า A ปากไม่ดี ไม่ยอมออกไปทำงานหาเงินนอกบ้านบ้าง เกลียดคนที่ชอบว่าพี่น้องตัวเองบ้าง และอื่นๆอีกหลายเรื่อง ซึ่งทุกครั้งที่ A ถูกคุณแม่แดกดัน ชวนทะเลาะ ด่าว่าต่างๆนานา A จะรู้สึกน้อยใจ เสียใจและหมดกำลังใจมาก ไม่ว่าดิฉันจะปลอบใจ พยายามพูดโน้มน้าวให้คิดถึงแต่เรื่องดีๆ เตือนให้ไม่ลืมหน้าที่และเป้าหมายเท่าไหร่ A ก็ไม่ได้รู้สึกดีขึ้นและมักจะรู้สึกแย่ๆไปเป็นอาทิตย์ๆ บางครั้งทำให้ดิฉันรู้สึกโมโหคุณแม่ของ A และพูดไม่ดีบ้างเพราะเจ็บใจแทน A ที่ทำอะไรก็ไม่เคยถูกใจใคร ดิฉันอยากขอคำแนะนำจากอาจารย์สำหรับ A ผู้ทีเผชิญปัญหานี้โดยตรงและดิฉันผู้ที่ต้องพูดให้กำลังใจ A อยุ่เสมอ ขอบคุณอาจารย์ที่แนะนำล่วงหน้านะคะ สวัสดีค่ะ ปล. เรื่องความขัดแย้งกับผู้อื่นในครอบครัวของ Aเกิดขึ้นตลอดในระยะ 3 ปีที่ผ่านมา เพราะ A เป็นคนพูดตรง รุนแรงและเป็นคนชอบว่าคนอื่นทันทีเมื่อเห็นอะไรผิด ประกอบกับมีความน้อยอกน้อยใจที่รู้สึกเหมือนเป็นคนรียใข้ให้คนทั้งบ้าน แต่ตอนนี้ A ก็ได้ปรับปรุงโดนใช้วิธีนิ่งเงียบกับทุกเรื่องจน A เกิดความเครียด