เข้าเรื่องนะ คือผมมีแฟนอายุเยอะกว่า 3ปี เป็นผู้หญิงที่ขี้หึงมากกก ไม่มีเหตุผลเลยในทุกครั้ง คบกันมา 5-6ปี ผมเข้าทำงาน ที่ที่นึงเป็นรัฐวิสาหกิจแห่งนึง ผมมีหน้าที่การงานดี
ปีทีแรกที่ผมเข้าทำงาน ก้อคบกับแฟนมาได้เกือบสองปี แฟนจะระแหววตลอดว่าผมจะไปมี ผญ อื่น ผมก้อไม่เคยมีใคร จนในที่ทำงานผม มี ผญ คนนึงเทอเพิ่งเลิกกะแฟนไป เราก้อเป็นคนตลกๆ ก้อเลยคอยให้คำปรึกษาให้ดีขึ้น ตอนที่เข้ามาทำงานรุ่นผมที่เข้ามาพร้อมกันมี สี่คน จนผ่านไปสักระยะนึง ผมสนิทกับ ผญ คนนี่มาก ตอนกลับวันนั้ก้อให้ติดรถไปด้วยที่ว่าไม่ได้คิดอะไรทางเดียวกันก้อไปส่งแถวทางผ่านหอแฟน เพราะผมไปหาแฟน พอดีกันระหว่างที่ไปส่งแฟนผมเจอ ก้อคิดและหาว่าเราเเอบคบกัน ก้ออธิบายให้เข้าใจกัน จนปัญหามันได้เริ่มจากตรงนี้แฟนเราจะคิดตลอดเวลาว่าเราเเอบคบกัน แต่เราก้อไม่ได้คบกันจริงๆในตอนนั้น และเพื่อนที่เข้าทำงานมาพร้อมกันก้อจีบและคบกับผญคนั้นอยู่ แต่เพื่อนผมติดคดีเลยโดนออกจากงานแต่มันก้อยังคบกันอยู่จนถึงทุกวันนี้ ด้วยความที่แฟนเราก้อคิดมาตลอดมีปัญหามาตลอด จนเรแบบเริ่มเบื่อ แต่ยังรักมากรักจริงๆไม่เคยคิดจะเลิก จนมาถึงวันที่ผมไปแอบคบกับ ผญ คนั้นจริงๆเราคบกันเกินเลยเรามีไรกันเราบอกว่าเรารักเขาบอกว่าความรักเราเราอาจจะมาช้าแต่ก้อรักกันต่างเข้าใจกันจนหนักขึ้นคนที่เราเเอบคบเริ่มมีอำนาจมากขึ้นอยากได้เราไว้คนเดียวแต่เราก้อคิดว่า ผญ คนนี้เราให้ได้แค่ความรักแบบหลบซ่อน แต่เราก้อไม่เคยบอกเลยถึงจุดนี่ เพราะเรากลัวจะเสียใจ ได้แต่บอกว่ารักมาก โกหกว่าเทอคืนคนที่ดีที่สุด แต่เราก้อรักและรุสึกดีมากๆเช่นกัน แต่ยังไม่เท่าแฟนเรา จนมาถึงปัญหาครั้งใหญ่ คือเรามีปัญหากับแฟนเราถึงเรื่องหึงห่วง จนมีการบอกเลิกกันจริงๆ ผญที่เราแอบคบเป็นคนจัดการคุยไลน์กับแฟนเราทั้งหมด ทั้งที่เราอยากจะบอกว่าไม่อยากเลิกแต่ก้อทำไม่ได้เพราะ กลัวว่าจะเสียใจ ผญ คนนี้มีรูปเราคู่กัน ต่างๆนาๆมากมาย ผญคนนี้ คิดว่าเราอยากเลิกกะแฟนจริงๆ เราเออออทุกอย่างไม่กล้าจัดเพราะกลัวจะไปทำร้ายความรุสึกเขา เราคิดมากว่าจะทำยังไง
จนถึงขั้นแม่เราไปหาแฟนเเล้วพาแฟนเรามาบ้านมาปรับความเข้าใจเรา แต่เราได้แค่บอกว่ามันจบแล้วทนมานานแล้วยอมมาตลอด จนมันไม่มีทางดีค่อไปเพราะแฟนเราไม่เคยไว้ใจเราเลย เราไม่เคยโดนจับได้เลยว่าแอบคบกัน ที่เลิกกันเพราะระเเวงเราทั้งนั้น แล้วทางฝัง ผญ คนนี้ ก้อได้จังหวะทำให้เราเลิกกันให้ได้เเบ้วปลอบใจเราต่างๆนาๆว่าเด๋วก้อผ่านไป แต่ในใจเราบอกเลยไม่เคยคิดจะเลิกเลยเราแค่อยากให้โอกาสแฟนเราได้ปรับตัวให้ดีเพื่อชีวิตคู่ข้างหน้า แต่เราก้อไม่กล้าพูดเพราะว่ากลัว ผญ จะเสียใจมาก เรารักและสงสารแฟนเรามา เราร้องไห้ เรานึกถึงตลอดเวลา แต่เวลาคุยกับ ผญ คนนั้นเราก้อเก็บอาการไม่ให้รุว่าเรา กำลังรุสึก
จนตอนนี้มันมาถึงทางที่เราต้องตัดสินใจแล้ว
เราคิดมาก นอนไม่หลับ
ผญ คนนั้นกำลังจะทำให้เราเลิกกะแฟนได้สำเร็จแล้ว แต่ยังติดตรงที่ว่าแม่เราบอกให้โอกาส แฟนเราหน่อย เราเลยยังคงสภาพว่าแฟนกันอยู่ แต่ผญคนนี้กำลังจะทำให้เราเลิกจนสำเร็จ แล้วมาคุยกะเราว่า ถ้าเลิกกะป้า ผญ ก้อจะเลิกกะแฟนมันอีกสักพักนึง แล้วจะมาคบเราแบบเปิดเผย จะมีลูกกะเรา (ผญคนนี้มีลูกคิด) จะจดทะเบียนสมรสกับเรา ซึ้งเรารับไม่ได้ตรงนี้ เราไม่อยากเลิกกะแฟน ไม่อยากมาคบ ผญ คนนี้แบบเปิดเผย เรารักแฟนเรามากกกก แต่กลับผญ คนนี้เราก้อไม่อยากคบต่อแต่เลิกไม่ได้ ไม่กล้า เเล้วผมจะทำยังไงดี จะบอกกับผญ คนนี้ยังไง ผมเลือกที่จะคบแฟนผม ปรึกษาที ว่ามีวิธีใดบ้างแนวทางไหนบ้างให้ผม แก้ไข้ 
เร่ืองที่เล่าไปเกิดขึ้นเพราะความอ่อนแออ่อนไหวของคุณ เร่ิมจากเม่ือรักกับคนแรก เธอขี้หึงซึ่งทำให้คุณเบ่ือเซ็ง แต่ใจก็ยังรักเธอหากปรึกษาผู้ใหย๋ให้ช่วยตักเตือนแฟนให้เธอมั่นใจในตัวคุณให้มากกว่าที่ผ่านมา ก็อาจทำให้เกิดการปรับตัวระหว่างกัน ส่วนเพ่ือนสาวนั้นเธอกล้าแข็งและมุ่งมั่นจะให้คุณเป็นแฟนเธอเป็นของเธอจริง ๆ พฤติกรรมของเธอดูน่ากลัวสำหรับคนอ่อนแอ แต่ในเม่ือคุณรักแฟนคนแรกและอยากแต่งงานกับแฟนจริง ๆ คุณก็ต้องกล้าหาญหาทางที่จะบอกเพ่ือนสาวว่าคุณยังวางแผนที่จะแต่งงานกับแฟนต่อไป ขอบคุณเธอสำหรับควมเป็นเพ่ือนที่ดีที่ผ่านมา ซึ่งอาจจะไม่ใช่เร่ืองง่ายที่เธอจะยอมรับการถูกปฏิเสธ แต่คุณก็ต้องหาทางปรึกษาพ่อแม่ครอบครัวของคุณสำหรับเร่ืองเพ่ือนสาวคนนี้ ไม่มีคำแนะนำที่มากกว่านี้ เพราะคุณไม่กล้าตัดสินใจ เกรงใจ สงสารทุกคน จนเหตุการณืถึงขั้นนี้ เพ่ือนสาวคงไม่ยอมง่าย ๆ จึงต้องถามใจตัวเองว่าจะเอายังไง คนนี้ใช่หรือไม่ หากไม่ใช่ก็ต้องตัดใจยอมเจ็บกันทั้งสองคน แล้วคนไหนคือใช่ หากหนักหนานักก็อยู่ตัวคนเดียว ไม่ยุ่งกับใครไปก่อนจะดีไหม หากตอนนี้ตัดสินใจด้วยความไม่แน่ใจ ความทุกข์และปัญหารออยู่ข้างหน้า ลองพิจารณาไตร่ตรองดูให้ดี ขอให้เข้มแข็งและกล้าหาญมากกว่านี้คะ
