สวัสดีค่ะเราจะเริ่มจากครอบครัวเราก่อนครอบครัวเราเป็นครอบครัวที่เข้มงวดเราไม่ได้อยู่กับพ่อแม่แต่เป็นลุงกับป้าแต่เขาก็เลี้ยงเรามาเหมือนพ่อแม่ อยากได้อะไรก็ได้แต่เราไม่มีความสุขค่ะ จะเรียกว่าเพียบพร้อมแต่หาความสุขไม่ได้ ลุงของเราเราอยากได้อะไรก็จะซื้อให้แต่เขาจะชอบตรวจโทรศัพท์เราเราคุยกับใครคุยกับเพื่อนอะไรบ้าง เรารู้สึกว่าไม่มีอิสระเลยไปไหนก็ไม่ได้ ผู้ชายทักมานิดเดียวก็จะด่าผู้ชาย จะไปซ้อมเขา เวลาเราทำผิดก็จะทุบตีเราเคยทุบหลังทุบหัวเรา เรารู้สึกว่ามันเกินไปมาก เราคิดจะฆ่าตัวตายอยู่หลายครั้งค่ะแต่ก็กลัว ตอนนี้เราอายุ18 เราท้องได้ประมาณสองเดือนด้วยค่ะแล้วลุงเราก็ไม่ชอบแฟนเราคนนี้มาก แต่เราก็อยากออกจากบ้านหลังนี้ค่ะ เราคิดถูกมั้ยคะ อาจจะมองว่าใจแตกแต่มันมีอะไรมากกว่านี้ที่เราบอกไม่ได้เหมือนกัน ชีวิตจริงยิ่งกว่านิยายจริงๆค่ะ