สวัสดีค่ะ หนูขอคำแนะนำจากอาจารย์ด้วยค่ะ หลานชายอยู่มัธยมต้นเล่าให้ฟังว่าแม่ดูถูกเขา แม่ฝากไปบอกพ่อว่าไม่ต้องลงทุนกับเขาเรื่องเรียนมากนักเพราะเสียตังค์เปล่า ระยะหลังมีเรื่องกับพี่สาว แม่ด่าเขาเป็นสัตว์ที่ใช้ไถนา เขารู้สึกเหมือนถูกดูถูกอีกครั้งว่ามีเรื่องกับพี่สาวแล้วอีกหน่อยจะขอเงินพี่สาวได้ยังไง เราควรจะดูแลสภาพจิตใจเด็กอย่างไรดีค่ะอาจารย์ คำว่าแม่ มีความสำคัญกับทุกคน ไม่ว่าจะเลี้ยงดูเรามาหรือไม่ก็ตาม รู้สึกว่าเด็กจะแคร์คำพูดของแม่มาก เด็กเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบอ่านหนังสือเรียน แต่สนใจด้านวิทยาศาสตร์ ชอบทดลองประดิษฐ์สิ่งต่างๆ บางอย่างทำได้ดี มักจะติดเกม ชอบเล่นปืน เป็นคนก้าวร้าว อารมณ์ร้อน ตอนที่เด็กมีเรื่องกับพี่สาวก็เข้าใจถึงความหวังดีของพี่สาวที่อยากให้น้องอ่านหนังสือแต่อารมณ์แรงด้วยกันทั้งคู่เลยตีกัน พี่สาวแค้นมากเลยไม่พูดด้วย หนูกลัวว่าหลานชายจะมีปัญหา เขาถูกแม่ทิ้งไปตั้งแต่ยังเล็ก ส่วนพี่สาวอยู่อนุบาล แม่กลับมามีบทบาทอีกครั้งเมื่อลูกสาวกำลังจะสอบเข้ามหาวิทยาลัย แม่กลับมาหาลูก รับไปอยุ่ด้วย พยายามชวนให้ไปช่วยงานที่ร้าน ลูกๆ ก็ไปด้วยตลอด เคยได้ยินว่าแม่จะกลับมารับลูกๆ ไปทั้งหมดเมื่อโตแล้ว ปล่อยให้ฝ่ายชายอยู่คนเดียว ตอนนี้ลูกสาวเข้ามหาวิทยาลัย แม่ปลื้มมาก พอเกิดเรื่องเข้าข้างพี่สาว หนูเคยคุยกับพี่สาวอยากให้พวกเขาดีกัน แต่เงียบเฉยไม่พูดอะไรเลย ลับหลังยังถูกหาว่าหนูชอบยุ่ง ดูเหมือนสิ่งดีที่เคยทำให้หลานสาวหายไปหมด กลับจากเรียนเคยเตรียมอาหารให้ บางครั้งขอคำปรึกษา ก็คอยสอนให้คำแนะนำ แต่ตอนนี้เข้ามหาวิทยาลัยแล้วดูเปลี่ยนไป ทำไมเด็กสมัยนี้เป็นแบบนี้ค่ะ ไม่มีความกตัญญูเลย
ฟังจากที่เล่าไป แม่ของเด็กไม่ได้เป็นตัวอย่างที่ดี และไม่ได้เข้าใจบทบาทของความเป็นแม่นัก แต่ความรักใคร่ผูกพันของเด็กที่มีค่อแม่นั้นทั้งรักทั้งชัง โกรธแม่ที่ด่าว่าก้าวร้าวดูถูก แค่ก็อย่ากให้แม่ยอมรัยเขาทั้งสองคน ดูชีวิตสับสนว่ินวายเพราะแม่ไม่ได้ใส่ใจจริง ๆ อย่างไรก็ตามคุณก็ดูแลช่วยเหลือเขามาตลอด พยายามอดทนทำไปให้ดีที่สุดอีกสักระยะ อาจดีขึ้นเอง บางทีการอบรมสั่งสอนตรง ๆ ไม่ดีเท่ากับเราแสดงความเมตตาและทำตัวเป็นตัวอย่างที่ดีนั่นแหละดีที่สุดนะ
