อาจารย์ค่ะ หนูขอเล่าโดยย่อๆค่ะ หนูเป็นเมียน้อยของเค้าเพราะรักเค้า และคิดว่าเค้าไม่ได้รักเมียของเค้า จึงยอมเป็นรองเค้า เมื่อรักเค้าแล้ว เค้าประสบปัญหาทางการเงิน ด้วยความสงสารและคิดว่าเค้าเป็นสามีของเรา จึงกู้เงินมาให้เค้า ทั้งเงินกู้ภายในหน่วยงาน และเงินกู้ธนาคาร รวมแล้วเป็นล้าน เดือนหนึ่ง ต้องส่ง ประมาณเดือนละ 40,000 ซึ่งแรกๆๆเค้าก็ให้ได้ เค้าบอกว่าหนี้เป็นของเค้า แต่แค่เป็นชื่อเรา แต่พอหลังๆๆ เค้าประสบปัญหาทางการเงิน เป็นอย่างมาก ทำให้ส่งเงินให้เราไม่ค่อยได้ แถมพอเราทวงก็หงุดหงิด โกรธเราอีก แถมบอกว่า เค้าไม่ได้สนใจว่าเดือนหนึ่งเราต้องจ่ายเงินเท่าไหร่ ความจริงเราอยากเลิกกับเค้าตั้งแต่ เราทนไม่ได้ที่เป็นเมียน้อยแล้ว แต่ตอนนี้ก็เลิกไม่ได้ เพราะเงินเดือนก็โดนหักเงิน จนเหลือไม่กี่พัน ทำให้เดือนๆๆหนึ่ง ต้องคอยขอเงินเค้าใช้ หนูกลุ้มมากๆๆเลยค่ะ อาจจะเล่าสับสนไปมา เพราะเครียดทัังเรื่องเป็นเมียน้อยของเค้า แถมยังต้องมาแบกรับหนีัอีก 
หนูนก ราคาแห่งความรักครั้งนี้ แพงมากเลยนะ นอกจากนั้นยังรู้สึกเสียใจ เจ็บปวด โกรูธ เจ็บใจแค้นใจ รู้สึกผิดและอับอายในการกระทำของตนเอง ที่สำคัญสถานการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้หนูเหมือนส้ินหวังจนมุม หนุเคยดูแลช่วยเหลือตัวเองได้ กลับต้องกลายเป็นหนี้สินและแบมือขอเงินเขาใช้ ต้องทนกับวาจาก้าวร้าวหยามเหยียดจากคนที่เรารักและช่วยเขาตลอดมา ถึงวันนี้หนูคงตระหนักแล้วว่า คนเรานั้นอาจรักกัน หรือเราอาจรักใครสักคนหนึ่งได้ แต่ไม่ได้หมายความว่า เรากับเขาจะอยู่ด้วยกันได้ กรณีของหนูคิดถูกแล้วที่คิดจะแยกจากเขา แต่ปัญหาใหญ่สองเรื่องคือ หนี้สินที่เขาสร้างผ่านมาทางหนู หรือหนูกลายเป็นลูกหนี้ในชื่อหนู หนูเคยลงนั่งไตร่ตรองพิจารณาดูไหมว่า จากจำนวนเงินที่เป็นหนี้ จะต้องใช้ระยะเวลาในการผ่อนส่งนานเท่าไร และเขาจะรับผิดชอบในการส่งหนี้ได้มากน้อยแค่ไหน หนูมีพ่อแม่ เครือญาติ พี่น้องหรือเพื่อนที่ปรึกษาได้ไหม หรือจะต้องปรึกษาทนายความว่า กรณีของหนูจะทำอะไรได้บ้าง เขากับหนูเปนข้าราชการหรือเอกชน หนูจะต้องทำอย่างไรให้แน่ใจว่า เขาจะมีส่วนร่วมในการรับผิดชอบหนี้สินที่เขาสร้างหรือเงินที่เขาเอาไปจากเรา ลองปรึกษาสภาทนายความดู ที่ทำงานมีทนายความไหมจะได้ไม่ต้องเสียเงินค่าปรึกษา ประเด็นสำคัญอีกเรื่องคือ ดูเหมือนการต้องอยู่บ้านเดียวกับเขาทำให้สุขภาพจิตหนูย่ิงแย่ลง เครียดและทุกข์เพ่ิมขึ้น พ่อแม่หนูไม่ได้มีบ้านอยู่กรุงเทพหรือ? ทำอย่างไรที่เราจะได้ห่างไปเพื่อฟ้ืนฟูสภาพจิตใจของตนเอง เพราะย่ิงอยู่นานไปหนูคงย่ิงทุกข์มากขึ้น มีเครือญาติพี่น้องหรือเพื่อนที่หนูพอจะขอไปอยู่ด้วยสักระยะไหม ทุกวันนี้หนูเหมือนนักโทษนะ เป็นนักโทษของเขา และของตนเอง นับว่าเป็นราคาแห่งความรักที่ต้องจ่ายในราคาที่สูงมาก ก็ขอเป็นกำลังใจให้หนุพยายามก้าวออกมา ให้อิสระภาพกับตัวเองให้ได้ ก็มีผู้หญิงมากมายที่พลาดเพราะความรักไม่ต่างจากหนู แต่เราก็ต้องเรียนรู้ที่จะให้อภัยตนเอง และปล่อยตัวเองให้เป็นอิสระจากความทุกข์ครั้งนี้ให้ได้ ไม่ต้องไปเสียดายหรอกนะเรื่องเงินทอง เสียแล้วเสียไปหาใหม่ได้ รักษาชีวิตและอิสระภาพของตัวเองไว้ให้ได้เท่านั้นแหละ มีปัญหาอะไรอีกก็เขียนไปได้นะ ขอให้หนูปลอดภัยและโชคดี
ขอบคุณค่ะอาจารย์ที่ตอบหนู หนูเคยปรึกษาเพื่อน และรุ่นพี่ค่ะ เค้าให้หนูทนไปจนกว่าหนี้จะลดลง สักครึ่งหนึ่งค่ะ เพราะตอนนี้เราทำอะไรไม่ได้ หนูไม่ได้อยู่บ้านเดียวกับเค้าหรอกค่ะอาจารย์ เค้าอยู่กับเมียของเค้าค่ะ ช่วงหลังเมียเค้าไม่ค่อยอาละวาดหนูเพราะเค้ารู้ว่า มีปัญหากันตรงนี้ หนูก็ได้แต่ทุกข์ใจค่ะแต่ขอบคุณอาจารย์ค่ะ ที่ทำให้หนูไม่รู้สึกว่าตัวคนเดียว ส่วนพ่อแม่ หนูไม่ได้ปรึกษาค่ะ กลัวท่านทุกข์ใจ เพราะท่านทั้งสองก็แก่มากแล้วค่ะ