คุณบ. การที่คุณจัดการให้ลูกสองคนเรียนอย่างที่คุณต้องการได้ ลูกคนเล็กเขามองเห็นมาตลอด ก็เป็นเรื่องปกติที่เขาจะรู้สึกว่า "แม่บริหารอำนาจ" มากทั้งที่เราอาจไม่ตั้งใจ แต่เพราะเขาเห้นและรู้สึกโต้แย้งหรือต่อต้านอยู่เงียบ เมื่อมาถึงกรณีเขาในช่วงที่ฮอโมนมีปกติกิริยาต่อร่างกายและจิตใจสูง เขาต้องการเห็นตนเองแตกแต่างจากพี่ทั้งสอง ซึ่งก็น่าจะเป็นสิ่งที่คุณควรต้องยอมรับบ้างที่บางคนในครอบครัวเราคิด ทำ หรือทำงานต่างออกไป เราไม่รู้หรอกว่า ในอนาคตการรับราชการจะดีหรือไม่ อาจไม่ดีก็ได้ หรือหากไม่ดีก็ไม่ได้หมายความงานเอกชนจะไม่ดีไม่ด้วย มาถึงขนาดนี้อยากให้คุณถอยห่างจากเขาสัก้าวสองก้าว ปล่อยให้เขาเป็นตัวของตัวเองบ้างในเรื่องการเรียน ย่ิงคุณมองเห้นปัญหาเรื่องเพื่อนของเขา ย่ิงต้องเอาใจเขาเรื่องเรียน หากเขาต้องการย้ายคณะหรือทำอะไรที่ไม่ได้เสียหายนัก ยอมรับและยืนอยู่เคียงข้างเขา การที่เขาทหรือำเลือกเรียนไม่ถูกใจแม่ ลึก ๆ เขาอาจรู้สึกเสียใจผิดหวัง แต่เขาจะไม่ยอมรับว่าเขาผิดหรอก เพราะฉะนั้นหากคุณได้กระทำการใดเป็นการตอกย้ำว่าเขาเลือกผิด เขาจะย่ิงต่อต้าน พูดกับลูกบ่อย ๆ ว่า ไม่เป็นไรเลยลูก หนูอยากเรียนอะไรหรือย้ายคณะแม่ยินดีสนับสนุนแม้แม่จะไม่สบายใจนัก แต่ตราบใดที่ลูกทำแล้ว เรียนแล้วมีความสุข ทำเถอะนะแม่อยากเห็นหนูมีความสุข พี่สองคนเขาเรียนคณะนั้นก็ดีส่วนลูกอยากเรียนอะไรก็ได้ หากไม่สบายใจอยากย้ายคณะก็ทำแม่ไม่ว่า การยอมรับลูกบ้างจะช่วยให้เขาคลายเครียดและลดความก้้าวร้าวลง คุณแม่พอจะทำใจได้ไหม ที่สำคัญการที่คุณปล่อยให้ย่าช่วยเลี้ยงลูกมาตลอด อาจจะดีหรือมีปัญหาบ้าง เช่นการที่ลูกอยากใกล้ชิดคุณในยามที่ยังเล็กแต่ก็เหมือนเอื้อมไม่ถึงแม่ ก็อาจทำให้เขารู้สึกน้ยยใจและกลายเป้นการแสดงต่อต้านคำสั่งแม่อยู่ลึก ๆ เพราะฉะน้ันช่วงนี้เป็นการเกลี่ย เยียวยาความบาดเจ็บทั้งหลายที่อาจสะสมมาในอดีต พยายามยอมเขา เอาใจเขา ฟังเขาให้มากกว่าที่ผ่านมาอย่าให้ลูกมองแม่เหมือนเป็นศัตรู หรือรู้สึกว่าเขาพ่ายแพ้แม่ แม่จะให้ทำใ้เป็นอะไรก็ต้องทำ แม่ควรอ่อนให้ลูกบ้างและแสดงความรักใกล้ชิดให้มากกว่าที่ผ่านมา หัวใจมนุษย์มันซับซ้นอลึกซึ้งยากที่เราจะหยั่งถึงและเราก็ไม่รู้ว่าช่วงที่เราไม่ได้เลี้ยงดูเขา ลูกบาดเจ็บอะไรบ้าง อย่าทำตัวเป็นผู้กำหนดชีวิตเขามากเกินไปนะ เขาจะได้ไม่โกรธเรามากกว่านี้ พ่อก็เช่นกันตอนนี้ควรพยายามมีส่วนร่วมในความเป็นครอบครัวให้มากกว่าที่ผ่านมาแม้ว่าเราจะแยกทางกันแต่การจะเป็นเพื่อนที่ดีของกันและกัน เพื่อสมานใจให้ลูก ๆ บ้างเพื่อชดเชยวันเวลาที่เราห่างเหินลูกไปนะ พยายามหน่อย เลี้ยงลูกมาถึงวัยนี้ วันเวลาที่เขาต้องการพ่อแม่มีอยู่อีกไม่นาน หากไม่ตอบสนองเขาตอนนี้อาจจะสายเกินไปนะ ขอให้ตั้งสติไตร่ตรองนะคะ