คุณนัท คนมากมายที่ความสูญเสีย ขัดแย้ง แตกแยก ความขาดแคลนภายในครอบครัวมาก ๆ ทำให้คนคนนั้นรู้สึกโกรธ โกรธทุก ๆคนที่เกี่ยวข้องและนำปัญหามาให้เขา ที่สำคัญคือเขาโกรธตัวเองที่ไม่สามารถแก้ไขปัญหาต่าง ๆ ได้ ได้แต่มองและรับสภาพทำให้เขารู้สึกส้ินหวัง ไร้ค่า ไม่เป็นส่ิงที่ต้องการของคนในครอบครัว โดยธรรมชาติ เราทุกคนต้องการเป็นที่รักและยอมรับของคนในครอบครัว คาดหวังว่าครอบครัวพ่อแม่จะสามารถสร้างหรือมีทุกอย่างให้ชีวิตดำเนินไปอย่างสะดวกสะบาย เด็ก ๆ ส่วนใหญ่เมื่อเร่ิมออกนอกบ้านไปโรงเรียน คบหาเพื่อน ดูภาพยนตร์โทรทัศน์ เขาก็จะเปรียบส่ิงที่ตนเป็นพบเห็นกับเรื่องราวของเพื่อน ๆ กับเรื่องราวในละครโทรทัศน์ เม่ื่อความจริงไม่ได้เป็นอย่างที่เห็น เขาก็จะรู้สึกน้อยเน้ือตำใจ และโกรธที่ตัวเองไม่ได้เป็นเจ้าของสิ่งดี ๆ เหล่านั้น คนมากมายที่เดินสวนกับเราทุกวันนี้ มีอารมณ์และความคิดอย่างนี้ และหากวันเวลาไม่ได้เยียวยาเขาให้รู้สึกดีขึ้น หรือวางอดีตเสียเพื่อก้าวต่อไป ความคิดท้อแท้ส้ินหวังเหล่านั้นจะเป็นแรงจูงใจให้คนคนนั้นแสดงพฤติกรรมต่อต่านคนรอบ ๆ ต่อต้านสังคม และโกรธตัวเองที่ไม่สามารถเป็นหรือทำอย่างที่ต้องการได้ นอกจากนั้นความทุกข์เหล่านั้นทำให้เขามีความเขื่อหรือสร้างความเชื่อให้ตัวเองว่า เขาเป็นคนไม่มีค่า ไม่มีใครรักเขาจริง เขาเป็นคนโชคร้าย เมื่อคนคนนี้มีแฟนหรือมีคนรัก เขาก็จะต้องพยายามทดสอบว่า คนนั้นรักเขาจริง ๆ การงอนเพื่อเรียกร้องให้อีกฝ่ายงอนง้อ เป็นการยืนยันว่าคนรกรักเขาจริง ๆ และการทดสอบนี้จะวนเวียนเรื่อยไปจนอีกฝ่ายทนไม่ไหว เลิกลาจริง ๆ คนคนนั้นก็จะพูดว่า "เห็นไหมล่ะ บอกแล้วไม่มีใครรักเราจริง ๆ หรอก!" ลักษณะนี้ก้เหมือนคนที่ชอบทำร้ายตัวเอง หรือคนที่ชอบพูดว่า หากเธอเปลี่ยนใจหรือทอดทิ้งฉัน ฉันก็จะตาย! คนที่พูดว่า อยายตาย อยากฆ่าตัวตาย ! การที่คนคนหนึ่งพูดว่าอยากตายหรืออยากฆ่าตัวตาย ส่วนหนึ่งเป็นเพราะท้อแท้ส้ินหวัง หมดหวังหมดอาลัยในชีวิต คนพูดพูดเป็นการระบายอารมณ์ตนเองไม่มีเจตนาหรือตั้งใจจะตายจริง เพียงอยากให้มีคนพูดด้วยหรือรับฟังปัญหาของเขาก็พอ อีกส่วนหนึ่งคือ รู้สึกว่าปัญหามาถึงจุดที่รับไว้ตอ่ไปไม่ไหว อยากยุติความทุกข์ทั้งปวงลง จากที่คุณนัทเล่ามาน้ี ทีาที่ดีท่ีสุด คือพาเธอไปพบจิตแพทย์ ลองไตร่ตรองดูนะ