คุณหนุ่ม การที่คุณรู้ตัวว่าทำอะไรลงไป เป็นการดีคงยังไม่เรียกว่าป่วยจิต เพียงแต่มีอาการของคนที่อยู่เมืองใหญ่ ๆ หรือเมืองหลวง เหลียวมองไปทางไหนพบแต่ตึก คอนโด ฝาผนังห้อง บรรยากาศซึ่มเซาหงอยเหงาโดดเดี่ยว รู้สึกตัวเองไร้ค่า ไม่มีความสุข เมือเกิดอารมณ์ทางเพศขึ้นมา ซึ่งเป็นเรื่องปกติของคนวัยนี้ แต่คุณไม่ได้ลุกขึ้นทำตัวกระปรี้กระเปร่า ไปอาบน้ำแต่งตัว หรือลุกขึ้นไปว่ิง ไปออกกำลังกายให้เหงื่อออก ความเครียดทางเพศจะได้ลดลง คือคุณไม่พยายามควบคุมตัวเอง แต่ปล่อยให้ความต้องการ อารมณ์และความรู้สึกเข้าครอบครองควบคุมใจให้ตกเป็นเหยื่อความต้องการแล้วก็เลยพยายามตอบสนองกับความต้องการของตัวเองด้วยการเล่นกับตัวเอง หาความสุขหรือตอบสนองต่อความต้องการทางเพศชั่วครู่ยาม จริงอยู่การทำเช่นนี้หรือโชว์เฉพาะในกลุ่มที่มีรสนิยมเหมือนกันไม่เป็นปัญหา แต่หากปล่อยตัวเองให้แสดงพฤติกรรมเพ่ิมขึ้นเรื่อย ๆ เพื่อรักษาความต่ืนเต้นไว้เสมอ ๆ สุดท้ายจะกลายเป็นอุปนิสัย เลิกไม่ได้หรือเพ่ิมดีกรีการโชว์มากขึ้น แล้วสักวันก็อาจพลาดมีคนรุ้จักหน้าตาชื่อเสียงก็จะทำให้คุณต้องได้รับความอับอายเสียหาย เพราะฉะนั้นพยายามลด ละ เลิก พฤติกรรมที่คุกคามสิทธิส่วนบุคคลของคนอื่นลง ฝึกออกกำลังกายหากิจกรรมดี ๆ ทำ หางานอดิเรกหรืองานอาสาสมัครทำเพื่อสร้างคุณค่าในตนเองจะดีกว่านะ ที่ผ่านมาคุณได้ฝึกตัวเองจนเป็นนิสัยอย่างที่เป็นอยู่ ถึงตอนนี้ก๊ฝึกเลิกนิสัยดังกล่าวเสีย กลับมาเป็นคนปกติทั่วไป นั่นคือช่วยตัวเองแต่พอควร ในที่ที่เป็นส่วนตัวของตัวเอง ไมจำเป็นต้องโชว์ให้ใครเห็น นี่เป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคน คนส่วนใหญ่เมื่อเห็นพฤติกรรมที่แปลกหรือไม่ปกติทั่วไป เขาก็จะด่าว่าสาปแช่ง ไม่เป็นสิริมงคลกับชีวิต เ พราะฉะนั้นให้เกียรติตนเอง เมตตาตนเอง และสงสารพ่อแม่ถ้ารู้เข้าคงจะห่วงใยและวิตกมาก ใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์เพื่อชีวิตจะได้สะสมแต่สิริมงคล ดูแลตัวเองนะ