ฟังจากที่เล่าไปแล้ว เข้าใจว่าคุณคงเหนื่อยมากนะที่ต้องเครียด เกร็ง หวั่นไหว ใจผวาสะดุ้งอยู่ตลอดเวลาเพราะหัวใจมันคอยจะคิดกังวลว่าคนอ่ืน คนที่เรารู้จัก คนที่อยู่รอบ ๆ เขาจะได้ดีทำดีกว่าเรา ใจเราจะสับสนไม่อยากเป็นอย่างนี้ แต่ควบคุมตนเองไม่ได้ ก็ทำให้หัวใจเป็นทุกข์ ก่อนอิ่นเราทุกคนต้องเรียนรู้ทำความเข้าใจให้ชัดเจนว่า คนเราเกิดมานั้นมีความแตกต่างหลากหลายกันทั้งรูปร่างหน้าตาการศึกษาสติปัญญาและความคิด นอกจากนั้นเส้นทางชีวิตของแต่ละคนก็เปรียบเทียบแข่งขันกันไม่ได้ ศาสนาพุทธบอกให้เราได้ตระหนักว่าความแตกต่างที่เกิดขึ้นนั้นเพราะเราเป็นผู้กำหนดทั้งในอดีต และปัจจุบัน แน่นอนที่เราอาจจะแก้ไขอดีตไม่ได้ แต่ปัจจุบันวิทยาการและการเรียนรู้สมัยใหม่ช่วยให้เราสามารถปรับปรุงเปลี่ยนแปลงได้ เช่นเกิดมาหน้าตาไม่สวย สมัยนี้เราก็สามารถจะปรุงแต่งให้ดีขึ้นสวยขึ้นกว่าเดิมได้ เราไม่จำเป็นต้องยึดติดหรือทนทุกขฺ์กับสิ่งที่เราไม่พึงพอใจ แต่เราทุกคนก็ต้องยอมรับว่า ชีวิตของทุกคนต่างก็ทุกข์บ้างสุขบ้าง ได้บ้างเสียบาง พอใจบ้างไม่พอใจบ้าง ไม่จำเป็นที่ชีวิตจะต้องลงตัวสมบูรณ์แบบ นั่นเป็นข้อเท็จจริงที่เราต้องยอมรับ เมื่อยอมรับรับได้ เราก็จะรู้จักประมาณตนเอง รู้จักขอบข่ายข้อจำกัดและความแตกต่างระหว่างกันเพือจะได้เรียนรู้ที่จะรู้จักพึงพอใจในตนเองการที่เรานำตัวเองเข้าไปเปรียบเทียบแข่งขันกับผู้อื่น อาจทำให้เรามีแต่ความทุกข์ เพราะเราก็จะพบคนที่ดีกว่าเก่งกว่าเราเสมอ แล้วชีวิตของเราจะสุขสงบได้อย่างไร แต่หากเราชอบการแข่งขัน หากเห็นเพื่อนได้ดีกว่า เก่งกว่า หากอยากได้อยากเป็นเหมือนอย่างเขา ก็ต้องศึกษาว่าเราจะต้องเรียนรู้ปรับตัวให้เก่งเท่าเขาได้ แต่ก็คงจะทำให้เราเหนื่อย เหนื่อยเพราะใจมันไม่สงบ กระวนกระวายไม่เคยพอใจในส่ิงที่ตนมีตนเป็น แล้วชีวิตเราจะมีความสุขได้อย่างไร เพราะฉะนั้นคงต้องศึกษาธรรมะ เรียนรู้ที่จะมองเห็นและยอมรับความเป็นไปในโลกนี้ตามความเป็นจริง นั่นคือ คนเหมือนกัน แต่คนไม่เหมือนกัน! ลองพิจารณาไตร่ตรองดู หาหนังสือธรรมะอ่าน หรือไปคุยกับพระผู้ปฏิบัติดปฏิบัติชอบ คงช่วยให้ใจได้ลดความอิจฉาผู้อ่ืนลงได้บ้าง