สวัสดีค่ะ หนูมีความรู้สึกเครียดและไม่มีความสุขในชีวิต หนูกำลังเรียนต่อปริญญาตรีอีกใบและทำงานไปด้วย เพราะอยากเปลี่ยนไปทำงานอีกด้านหนึ่ง แต่ที่บ้านไม่ค่อยมีใครเห็นด้วย รวมทั้งหนูเองก็รู้สึกไม่มั่นใจในตัวเองว่าจะทำสิ่งที่ตั้งเป้าหมายไว้ได้หรือไม่ หนูรู้สึกกดดันที่ทุกวันนี้ยังหาเงินช่วยผ่อนบ้านให้พ่อแม่ได้ไม่มากพอ รู้สึกกลัวที่เวลาผ่านไปเร็วจนหนูอายุมากขึ้นแล้วยังทำตามสิ่งที่ฝันไว้ไม่ได้ เวลาที่หนูเบื่อหรือโกรธหนูจะรู้สึกอยากตาย อยากเอายามากรอกปากกินให้ตายไป แต่หนูก็ไม่รู้ว่าหนูอยากตายจริงๆหรือไม่ หนูเป็นคนโกรธง่าย ง่ายมากจนตัวเองยังตกใจ แม้จะอ่านหนังสือพัฒนาตัวเอง แต่ก็ยังรู้สึกเศร้าและเบื่อชีวิต หนูอยากเป็นอิสระจากทุกๆสิ่ง อยากทำสิ่งต่างๆโดยไม่ต้องสนใจใคร หนูควรทำอย่างไรดีคะ 
หนูจิล การมีปริญญาตรีแล้ว อยากได้อีกใบหนูอธิบายกับพ่อแม่หรือไม่ว่า หากนำวิชาจากปริญญาใบแรกมาเทียบดูอาจสามารถเรียนจบได้เร็วกว่า โดยเฉพาะหากเรียนเพ่ิมที่มหาวิทยาลัยราม ฯ หรือสุโขทัย ไม่ต้องใช้เวลาเรียนนานเท่าปริญญาใบแรก ที่สำคัญการเรียนใบทีสองก็ไม่ต้องเร่งรีบมากเรียนไปเรื่อย จบเม่ื่อไรก็เมื่อนั้น เพราะตอนนี้หนูมีหน้าที่ต้องช่วนเหลือแบ่งเบาภาระให้พ่อแม่ก็ทำเสีย เป็นเรื่องปกติสำหรับครอบครัวคนไทยในการแสดงความกตัญญูต่อพ่อแม่ หนูไม่ต้องกลัวว่าจะแก่ก่อนจะได้ทำในส่ิงที่อยากทำ แต่จงใช้ชีวิตประจำวันทุกวันนี้ ทำทุก ๆอย่าง หรือหลาย ๆ อย่างด้วยความรู้สึกพึงพอใจ และมีความสุขที่ได้ทำ ทำให้พ่อแม่ พี่น้อง เพื่อน คนในสังคม ทำแล้วผลคือเราสบายใจสุขทำให้รู้สึกชีวิตมีความสุข ความสุขเป็นเรื่องต้องเรียนรู้สะสมและฝึกปฏิบัติ เป็นเรื่องการทำความดีให้ตัวเองได้สะสมสิ่งดี ๆ กับชีวิต จริงอยู่เรื่องราวส่ิ่งต่าง ๆ รอบ ๆ ตัวเราผ่านไปไวมากโดยเฉพาะเป็นความเปลี่ยนนแปลง ทั้งชีวิต วิชาที่เราร่ำเรียนมาก็อาจเปลี่ยนไป หากเรามุ่งมั่นจะทำในส่ิงที่เราวางแผนโดยไม่เผ่ื่อใจไว้รองรับความเปลี่ยนแปลง เราก็จะเครียดจะโกรธและจะทุกข์เรื่อยไป เพราะฉะนั้นขณะนี้กำลังทำอะไรอยู่ พยายามทำด้วยใจที่เปี่ยมด้วยความรู้สึกดี ๆ กับคนรอบ ๆ กับตัวเองและกับสิ่งแวดล้อม สร้างทุนทางจิตใจให้แข็งแกร่ง ด้วยความเมตตาเอ้ืออาทร พยายามเรียนรู้ที่จะเข้าใจคนอื่น ๆ โดยเฉพาะพ่อแม่คนในครอบครัว พ่อแม่เห็นคุณเรียนจบแล้วอยากให้ลูกช่วยเพราะทีสร้างไว้ก็เพ่ือลูก ๆ เพราะฉะนั้นเราต้องเข้าใจไม่โกรธท่าน เวลาที่หนูเบื่อและโกรธหนูต้องคิดว่า นี่ขนาดหนูเป็นโสดมีเกือบทุกอย่างยังคับข้องใจได้ขนาดนี้ สมัยที่หนูพี่น้องเป็นเด็กโตขึ้นมากว่าพ่อแม่จะเลี้ยงให้ได้ขนาดนี้ท่่านจะต้องคับแค้นเหนื่อยยากสักแค่ไหน เหมือนให้เท่าไรเราก็ไม่เคยพอ เพราะฉะนั้นอย่าให้แรงกายใจของพ่อแม่ต้องเสียหายไปเพราะลูกไม่ตระหนักถึงความเหนือยยากของพ่อแม่นะ อดทนกับท่านพยายามให้เหมือนกับที่ท่านอดทนเพื่อเรา ความฝันของหนู เราทุกคนก็มีความฝันและควรจะฝันเพื่อวันอันสวยงามข้างหน้า แต่หากเราไม่สร้างสมความงดงามทีละเล็กละน้อย ช่ืนชมในสิ่งที่เราได้ทำดีไป จิตใจเราก็จะขุ่นมัว ไม่อ่ิมเอิบเป็นสุขในทุก ๆวัน เพราะฉะนั้นทุกอย่างเร่ิมต้นสะสมในวันนี้ ที่สำคัญพยายามฝึกตนเองให้โกรธน้อยลง พระท่านหนึ่งบอกว่า "ในโลกนี้ ไม่มีอะไรที่ต้องโกรธ!" หนูจิลโกรธเพราะไม่ได้ดังใจ ทำไม่ได้ดังที่อยากทำ ก็ต้องค่อย ๆ ฝึกฝึปฏิบัติไปเรื่อย หากเป็นคนพุทธก็แนะนำให้อ่านบทสวดมนต์ให้ตัวเองได้ยินดัง ๆ คนเดียวจิตจะได้เกิดสมาธิและสงบ นานไปอารณ์กราดเกรี้ยวก็จะลดลง ทำแล้ววได้ผล ทำเถอะนะอย่ารีรอ ทำให้ตนเองและครอบครัวที่เรารัก ไม่ต้องรอข้างหน้า หากไม่ทำวันนี้ให้ดีที่สุด ขอให้โชคดีมีสติและปัญญานะคะ
