มูลนิธิศูนย์ฮอทไลน์ ปรึกษาปัญหาชีวิต และโรคเอดส์ โทรฟรีทั่วประเทศ
อยู่กับแม่นะลูก

สวัสดีคะอาจารย์อรอนงค์ หนูมีเรื่องอยากรบกวนอาจารย์ดังนี้คะ คือตอนนี้หนูมีลูกอายุกำลังจะย่าง 1 ขวบแล้ว พ่อกับแม่หนูช่วยเลี้ยง โดยมียายทวดซึ่งช่วยเลี้ยงเป็นบางเวลา หนูย้ายไปอยู่ที่บ้านกับแม่เพื่อดูแลลูกชาย ขณะหนูต้องไปทำงาน แต่ปัญหามันตรงที่ว่าตอนนี้หนูกำลังตั้งครรภ์ท้องที่ 2 ได้ 6 เดือนแล้ว เมื่อเช้าคุยกับพ่อแม่หนู ท่านทั้งสองบอกว่าลูกคนที่สองให้ปู่กับย่าเขาไปเลี้ยงที่จ.แพร่ เพราะเขาเลี้ยงไม่ไหว หนูก็เลยบอกไปว่าหนูจะจ้างให้ตนเลี้ยง เขาก็ไม่ยอมและยืนยันว่าห้ามเอาหลานชายคนโตไปเด็ดขาดซึ่งเขารักและหวงมาก หนูไม่อยากให้ลูกทั้งสองคนต้องแยกจากหนู หนูรักลูกมาก หนูควรจะทำอย่างไรดีคะ หนูไม่ค่อยเชื่อมั่นในการเลี้ยงดูของปู่กับย่า เพราะเกรงว่าจะไม่สะอาดแล้วที่บ้านค่อนข้างเหม็นสีมาก เพราะทำอาชีพเกี่ยวกับไม้ กลัวดูแลได้ไม่ดี หนูไม่อยากนอนร้องไห้เพราะคิดถึงลูก หนูทำใจไม่ได้ อยากให้ลูกทั้งสองอยู่ในอ้อมอกของหนูทุกวัน ได้ดูแลเขา หนูห่วง หนูหวงลูกมาก หนูควรทำอย่างไรดีคะอาจารย์ ตอนนี้หนูเครียดมากๆๆ

ทราย
16 ตุลาคม 2558 13:38

หนูทราย ก่อนอื่นคุยกับสามีก่อนว่า คุณรู้สึกอย่างไร คุณอยากเลี้ยงลูกเอง การให้พ่อแม่ของเราหรือเขาเลี้ยงอาจจะดีเฉพาะความปลอดภัย แต่การที่ตายายเลี้ยงนานไปก็จะเป็นลูกของตายาย และไม่ค่อยเชื่อฟังพ่อแม่ ยิ่งหากต้องเอาลูกคนโตอยู่บ้านตายาย ลูกคนเล็กไปอยู่บ้านปู่ย่า กระจัดกระจายเหมือนไม่ใช่ครอบครัว ระยะที่เด็กกำลังเติบโตต้องการทั้งพ่อแม่และพี่น้อง ยิ่งตอนนี้ลูกคนโตควรได้พูดคุยทักทายกับน้องในท้องตอนที่แม่อยู่ด้วย พี่จะได้ไม่อิจฉาน้องเมื่อเกิดมา ลองพิจารณาดูว่า คุณสามารถมีที่พักหรือบ้านของตัวเองที่พ่อแม่ลูกอยู่กันได้ไหม หาพี่เลี้ยงหรือแม่บ้านสักคน แยกบ้านออกมาสักระยะ หรือคุณอาจต้องลาพักเพื่อดูแลลูกสักระยะหนึ่งค่อยกลับไปทำงานจะเป็นไปได้ไหม สามีมีรายได้พอจะเลี้ยงครอบครัวเราได้ไหม เราอาจต้องประหยัด และเป็นการให้โอกาสตัวเองสามีและลูก ๆ จะดูดซับความสัมพันธ์ที่อบอุ่นเพื่อเป็น ทุนของชีวิตต่อไป คิดอย่างไร พอจะทำได้ไหม คุณอยู่ในกรุงเทพหรือที่ไหน เคยได้ยินมูลนิธิสหทัยไหม เขาอาจหาคนช่วยเลี้ยงหรือรับเลี้ยงระหว่างกลางวันตกเย็นก็ไปรับกลับได้ ลองติดต่อปรึกษาดูได้นะ โทร 02 3924567 พยายามตั้งสติ คุณท้องแก่แล้ว ไม่ควรเครียดจะส่งผลต่อลูกในท้องให้เลี้ยงยากไปด้วย ฝึกให้ใจเย็น คิดอย่างมีเหตุมีผล ลูบท้องและคุยกับลูกในท้องไปด้วย ปลอบเขาไม่ต้องกลัว ไม่ต้องตกใจและแม่ก็ต้องเป็นอย่างที่พูดด้วย ฝึกทำดูนะมีอะไรคุยไปได้ค่ะ ดูแลตัวเองและลูก ๆ ด้วย

อาจารย์ อรอนงค์ อินทรจิตร
16 ตุลาคม 2558 15:12
Post อันดับที่ 1

ตอบกระทู้


กลับด้านบน