หนูอ้อย เปนเร่ืองจริงที่ผู้คนสมัยนี้มีการแก่งแย่งแข่งขัน เบียดเบียนเอาเปรียบกันและกันมาก หลายคนคิดว่าการได้เปรียบ หรือหยิบฉวยเอาของคนอ่ืนได้ เป็นความฉลาด เป็นกำไร แต่จริง ๆ แล้วพฤติกรรมหรือการกระทำนั้น ทำให้เขา/เธอ กลายเป็นคนที่เห็นแก่ตัว เห็นแก่ได้ จิตใจหยาบคือขาดความละเอียดอ่อน ขาดความเมตตา ขาดความเกรงใจ และไม่คิดถึงหัวอกหัวใจคนอ่ืน ซึ่งถ้าคนนิสัย เหล่านี้มาอยู่รวมกันหลาย ๆ คน สังคมก็คงวุ่นวาย และก็จะทำให้โลกนี้ สังคมนี้น่าเบ่ือ ซึ่งสาเหตุที่เป็นอย่างนี้ เพราะสิ่งแวดล้อมที่บ้าน (หรือเพ่ือน ๆ) ทำให้เขาเป็นอย่างนั้น คือพ่อแม่อาจจะสนใจแต่จะแข่งขันแก่งแย่งเอาเปรียบใครต่อไคร ไม่เป็นตัวอย่างที่ดีของลูก ๆ ไม่มีเวลาอบรมสั่งสอนเด็ก ๆ หรือเด็กรู้สึกว่าตัวเองขาดแคลนมาก ทำให้ลูก ๆ เติบโตขึ้นมาอย่างขาดน้ำใจ ขาดความเมตตา และไม่รู้ว่าตัวเองควรจะวางตัวทำตัวอย่างไร เช่นกรณีของเพ่ือนหนูที่หยิบฉวยเอาเปรียบจากหนู ซึ่งเร่ิมต้นหนูอยากจะรู้ ว่านิสัยเพ่ือน ๆ เป็นอย่างไร แต่เม่ือเห็นความเห็นแก่ได้ ไม่เกรงใจของเขาแล้วเราก็เสียความรู้สึก เราหวงว่าเพ่ือนจะเกรงใจเรา ขอยืมมของเราก็ควรเอาของทีสภาพด้อยกว่าไป แต่เขากลับเลือกของดีที่เป็นสิทธิ์ของเราไป จะตาดหวังให้เพ่ือนเป็นอย่างเราคงไม่ได้ หนูอ้อยโชคดีที่เกิดเติบโตมาในครอบครัวที่มีการอบรมสั่งสอนเราให้รู้อะไรควรทำไม่ควรทำ นับว่าหนูเป็นนผลผลิตของความดีงามในสังคมไทย ไม่ต้องไปโกรธหรือเสียใจ ท้อใจ แต่จงมองด้วยความเข้าใจและเห็นใจว่า คนสมัยนี้จำนวนมากที่ไม่รู้จักคุณค่า และไม่สร้างค่าให้ตัวเองด้วยความดีมีกิริยามรรยาท มีความเมตตามีน้ำใจเมตตาและมีความเกรงใจต่อผู้อ่ืน หนูจะอบรมสั่งสอนตักเตือนเขาตรง ๆ เขาก็คงไม่ชอบไม่พอใจและก็ไม่ใช่หน้าที่ของเรา แต่สิ่งที่หนูอ้อยทำได้คือ อย่าไปลองใจเขา เม่ือเขายืมของเรา เราก็ใหยืมเฉพาะส่ิงที่เขาควรจะได้ เราไม่ต้องให้ส่ิงที่ดีที่สุดของเรากับเขา เพราะเขาอาจไม่เข้าใจ และหากหนูไม่ต้องการจะให้เขาเอาเปรียบ เรารู้อยู่แล้วว่าเขาจะทำ หนูสามารถเรียนรู้ในการปกป้องตนเองได้ด้วยการบอกเขาหรือปฏิเสธเขาอย่างตรงไปตรงมา อาจช่วยให้เขาได้รู้สึกได้ เช่น "ในเม่ือเธอลืมเอามา หรือไม่ได้เอาของที่จำเป็นต้องใช้มา ฉันมีของเก่าหรือของที่ใช้แล้วให้ธอยืมระยะหนึ่งก่อน ใช้ไปก่อนแล้วเอามาคืนเม่ือเธอพบของตัวเองแล้ว " พูดทำนองนี้อย่างไม่มีอารมณ์ ตรงไปตรงมาและเป็นการปกป้องสิทธิ์ของเรา การจะหวังให้เพ่ือหรือคนรอบ คิด มีระเบียบ รู้สึกกาละเทศะ สมัยี้บางทีก็ยาก อย่างที่บอกคนมากมายโชคไม่ดีไม่มีพ่อแม่คอยอบรมตักเตือน เราเป็นเพ่ือนคงจะช่วยเขาได้เท่านั้น ถึงตรงนี้ไม่ต้องโกรธเพ่ือนหรอก เราอาจไม่พอใจ เม่ือรู้นิสัยเขาว่าไม่ใช่ประเภทเดียวกับเรา พอห่างได้ก็ห่าง ไม่ต้องถึงกับเลิกคบ อีกไม่ช้าก็เรียนจบ ต้องแยกย้ายกันไป ทำดีไว้ไม่เสียหาย ส่วนเขาไม่ดีกับเราไม่เป็นไร วันหนึ่งเขาก็จะมองเห็นตัวของเขาเองนะ ค่อย ๆ คิดพิจารณานะ หลักง่าย ๆ ในการดำเนินชีิวิตที่ดีและสร้างสรรค์ คิดให้ดี พูดให้ดี และทำให้ดีนะ มีอะไรอีกเขียนไปได้ค่ะ