ผมทำงานเป็นพนักงานรัฐวิสาหกิจแห่งหนึ่ง ทำมาได้สามปีแล้วครับ สอบเข้าได้ตั้งแต่เรียนจบ ตั้งใจทำงานมาตลอดคิดว่าคือสิ่งสำคัญที่สุด ทำงานให้องค์กรจนได้รับการพิจารณาสูงสุด เลื่อนตำแหน่ง และได้เงินเดือนเพิ่ม และมีความคิดว่าจะเรียนปริญญาโทมาเพื่อพัฒนาองค์กร ผมจึงไปสอบเข้ามหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง พอถึงประกาศผลสอบ ผมสอบเข้าไม่ได้ครับ คำถามเกิดขึ้นในหัวมากมาย เพราะอะไร เราก็ทำข้อสอบได้นะ ตอนนี้เป็นกังวลไปหมดครับ อีกอย่างหนึ่งที่กำลังลุ้น คือทุนการศึกษาเรียนปริญญาโทของหน่วยงาน ซึ่งจะประกาศผลในอีกสองเดือน ชีวิตมันเหมือนเข็มทิศที่หมุนเป็นวงกลม ผมไม่รู้จะเดินไปทางไหนต่อ ผมทำไม่เต็มที่รึป่าว เพราะผมต้องช่วยที่บ้านทำงานในวันเสาร์อาทิตย์ คือทำงานเจ็ดวันครับ เวลาในการเตรียมตัวสอบก็ไม่มากเท่าไหร่ สิ่งที่แพลนไว้ก็ไม่เป็นอยากที่คิด ล้มเหลวไปหมด ผิดหวัง ท้อแท้ ขอคำปรึกษาด้วยครับ 
คุณเอ็ม เข้าใจความรู้สึกผิดหวังของหนูนะ หนูมีความตั้งใจสูง มีความขยันอดทนและมุ่งมั่นจะก้าวไปข้างหน้า และความดีที่ได้ทำมาโดยตลอดก็ส่งผลให้เรียนจบได้งานทำมีความก้าวหน้าในตำแหน่งหน้าที่การงาน นับว่าความดีของหนูได้รับผลตอบแทนตามที่หวัง ถึงวันนี้หนูก้าวหน้าไปไกลกว่าเพ่ือนรุ่นเดียวมาก และการจะหวังว่าจะเรียนต่อปริญญาโท ก็เป็นความคิดและแผนการที่ดี แต่เพียงเพราะหนูสอบเข้าไม่ได้ในวันนี้ ไม่ได้หมายความว่าจะทำให้ชีวิตหนูล้มเหลวหรือพังทลายลง ในความจริงที่หนูรู้อยู่กับใจคือ นอกจากทำงานประจำแล้ว หนูยังช่วยพ่อแม่ทำงานทั้งเสาร์อาทิตย์ ลำพังจะพักผ่อนหรือใช้เวลาเช่นคนหนุ่มสาวทั่วไปก็แทบไม่ได้ทำอยู่แล้ว การต้องพยายามดูหนังสือสอบในเวลาทีจำกัดก็อาจทำให้เตรียมตัวสอบไม่พอ หรือถึงหากพอแต่ก็ไม่ได้หมายความว่า คนเรียนเก่งทำงานเก่ง คนที่ประสบแต่ความสำเร็จตลอดมา จะไม่เคยพลาดพลั้งหรือสอบไม่ได้สอบไม่ติด คนเก่ง ๆ มากมายก็เดินผ่านวันนี้ของหนูมาแล้ว จึงไม่ใช่เร่ืองน่าอับอาย ต้องเสียหน้า เสียใจจนรู้สึกท้อแท้สิ้นหวัง ในเม่ือเราเป็นคนขยันมีความพยายามมีความสามารถอยู่แล้ว สอบครั้งนี้ ที่นี่ ไม่ผ่าน ก็รอจังหวะเวลาไปสอบใหม่ ยังไง ๆ หนูก็ต้องสอบได้เรียนต่อแน่ เพียงแต่วันนี้ อยากให้หนูได้ทบทวน เรียนรู้จากความรู้สึกผิดหวังที่เกิดขึ้น มันจะช่วยให้เราเติบโตด้วยความเข้าใจโลกมากย่ิงขึ้น ขณะเดียวความผิดหวังครั้งนี้ อาจเพราะคาดหวังเกินไปทั้งที่เวลาในการเตรียมตัวมีไม่พอ หรือเพราะทีผ่านมาเราไม่เคยผิดหวัง อยากได้อะไรทำอะไรก็ได้ อาจรู้สึกเสียหน้าอับอายเพ่ือนร่วมงานหรือไรหากเป็นเช่นนั้น คือไม่เคยผิดหวัง บางทีครั้งนี้ "โลก" อาจต้องการสอนหนูในบางอย่าง เพ่ือเตือนสติหนูให้มีความสุขุมลึกซึ้งมากกว่าที่ผ่านมา โดยเฉพาะอยากบอกหนูว่า ลำพังสิ่งทีทำงานช่วยพ่อแม่ในวันเสาร์อาทิตย์นั้น มันย่ิงใหญ่กว่าจบปริญญาเอกอีกนะ เพราะนอกจากทำงานเต็มวันแล้วยังช่วยเหลือพ่อแม่หากไม่มีหนูเอ็ม พ่อแม่จะลำบากมากไหม เคยคิดหรือเปล่า เพราะฉนั้นแม้จะจบแค่ปริญญาตรี แต่สิ่งที่ทำอยู่ยิ่งใหญ่มากกว่า อยากให้รู้สึกภูมิใจและมั่นใจในความกตัญญูรู้คุณของตัวหนูที่มีต่อพ่อแม่ เร่ืองเรียนไม่ต้องกังวล หนูต้องได้เรียนต่อแน่ แต่วันนี้ทำที่อยู่ในความรับผิดชอบให้ดีที่สุด และทำด้วยความสุข ทำด้วยจิตใจที่เบิกบานที่ได้รับใช้ดูแลพ่อแม่ ความเจริญรุ่งเรืองในชีวิตของหนูรออยู่ในอนาคตข้างหน้ามากมาย สอบไม่ได้วันนี้ ไม่ได้ทุนวันนี้ ไม่เป็นไร พายามทำตัวให้พร้อมต่อไปก็สอบได้เอง ความจริงงานที่หนูทำนั้น อาจให้ความรู้ความชำนาญกว่าการไปเรียนปริญญาโทมาก ครูอาจารย์มากมายเรียนแต่่ทฤษฎีแต่ไม่ได้ลงภาคปฏิบัติจริง ความรู้ความชำนาญจึงอาจไม่เท่าคุณที่ทำงานปฏิบัติจริง เพราะฉะนั้นจะเป็นส่ิงที่สร้างสรรค์มากกว่า ถ้าหนูเอ็มจะเหลียวมองไปรอบ ๆด้วยความรู้สึกพึงพอใจในส่ิงที่เป็นที่ทำอยู่ แล้วต่อย ๆ ก้าวต่อไปอย่างมั่นคง ไม่ต้องท้อแท้เสียใจกับความผิดหวัง จะเติบใหญ่ไปข้างหน้าต้องเผชิญให้ได้ทั้งความสมหวังและผิดหวัง โลกนี้ไม่ได้มีเพียงด้านเดียว ตอ้งเข้าใจและได้สัมผัสทั้งทุกข์สุข สมหวังผิดหวัง ตั้งสติให้ดี จะพัฒนาองค์กรหรือผู้อ่ืนได้ ต้องพัฒนาตนเองให้ได้เสียก่อน โดยเฉพาะอารมณ์และทัศนคติของตัวเอง ขอให้โชคดีในส่ิงที่ดีงามทุกประการ
