คุณแพน พระพุทธเจ้าตรัสว่า ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในโลกนี้มีเหตุผลอยู่ในตัวของมันเองเสมอ หน้าที่ของเราคือ ค้นหาให้เจอ ตอนนี้คุณทุกข์ กังวลใจ เสียใจเม่ือรู้ตัวว่าติดเช้ือเอชไอวี ซึ่งก็ไม่ต่างจากผู้คนมากมาย นั่นหมายควาว่าคุณไมใช่รายแรกที่ประมาทพลาดพลั้งจนติดเอดส์ ซึ่งอย่างน้อยประชากรจากทุกประเทศทั่วโลกกว่า 20 ล้านคนที่ติดเอดส์ มากมายอาจเสียชีวิตไปและอีกมากมายยังมีชีวิตอยู่ และเรียนรู้ที่จะอยู่กับไวรัส ชนิดนี้ไม่ต่างจากคนที่เป็นเบาหวาน หรือความดัน นั่นหมายความว่าจากที่คนคนหนึ่งเคยใช้ชีวิตอย่างอิสระจะกินนอนเที่ยวเตร่ิอย่างไรก็ได้ไม่มีข้อจำกัด แต่มีเช้ือเอชไอวีในร่างกายส่งผลให้ร่างกายของคุณอ่อนแอกว่าปกติ ทำให้รับโรคแทรกซ้อนต่าง ๆ เข้าสู่ร่างกายได้ง่ายเช่น วัณโรค ปอดบวม มะเร็ง เป็นต้น ซึ่งคนที่ติดเช้ือเอชไอวีไม่ได้เสียชีวิตเพราะไวรัสนี้ แต่จะเสียชีวิตได้จากโรคแทรกซ้อนที่กล่าวมา ซึ่งโรคแทรกซ้อนเหล่านี้ป้องกันได้ รักษาให้หายได้ เม่ือเราปฏิบัติตามคำแนะนำของแพทย์และประพฤติปฏิบัตตามข้อจำกัดที่แพทย์บอก ที่สำคัญคือไม่รับเช้ือเอชไอวีเพ่ิมนั่นคือิใช้ถุงยางอนามัยทุกครั้งที่มีเพศสัมพันธ์ คุณบอกว่าเม่่ือรู้ว่าพบเช้ือเอชไอวี คุณเศร้า ร้องไห้ โกรธตัวเอง อยากฆ่าตัวตาย มองอนาคตไม่ถูก สงสารแฟนสงสารพ่อ คุณร้องไห้เสียใจนะดีแล้ว น้ำตามันช่วยคลายเครียดได้ ร้องไห้แล้วสะบายใจก็ร้องเถอะ แต่โกรธตัวเองเพราะรู้สึกผิด ละอายใจที่อ่อนแอไม่เป็นลูกเที่ดีของพ่อแม่ ไม่เป็นคนรักที่ดีของแฟน การรู้ว่าตัวเองติดเอชไอวี แล้วทำให้สำนึกได้ เปลี่ยนแปลพฤติกรรมใหม่ให้ดีขึ้น ก็นับว่าดีมากแล้ว ยังไม่สายเกินไป เหมือนคุณได้เดินกลับเข้าสู่เส้นทางที่ดี จึงไม่มีเหตุผลที่จะคิดเร่ืองฆ่าตัวตาย เพราะความตายเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้ การมชีวิตอยู่ก็เพ่ือทำให้ทุกออออย่างมันดีขึ้น ที่เคยอ่อนแอดัิื้อรั้นก็ทำตัวให้ดีใหม่ นึกให้ได้ว้่า ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นคือโอกาสที่หยิบย่ืนมาให้คุณได้ทำสิ่งดี ๆ อย่างที่เคยคิดวางแผนและคาดหวังจะให้เกิดขึ้น แล้วรีบทำเสียชีวิตจะได้ก้่าวต่อไปอย่างมีความสุข โอกาสที่จะมีจะเป็นรอคุณอยู่ข้างหน้า แค่ตั้งสติลงมือทำไม่ต้องหมกมุ่นแต่เร่ืองตัวเอง เพราะจะกลายเป็นความเห็นแกตัว โกาสเปิดขึ้นอีกครั้งเพียงคิดดี พูดให้ดและทำดี ชีวิตก็จะมีควาสุขเริ่มแต่วันนี้ไม่ต้องไปสับสนสงสัยมองหาอนาคต ช่ือมันก็บอกแล้ว อนาคตมันคดไปคดมาดูไม่รู้หรอก ต้องลงมือทำสิ่งดี ๆ วันนี้แล้วก้าวเดินไปเร่ือย ๆ ทำให้กำหนดอนาคตด้วยมือเราเองได้ คิดอย่างไร ที่ถามว่า เอดส์มียาท่ีรักษาให้หายขาดไหม ทุกคนกมีความคาดาหวังว่าจะมียารักษาในวันหนึ่งข้างหน้า เราทุกคนอยู่ด้วยความหวัง แต่ไม่ใช่นั่งรออย่างลม ๆ แล้ง ๆ ไม่ทำอะไร ระหว่างรอ ก็ลงมือปรับเปลี่ยนพฤติกรรมมเสียให้สอดคล้องสถานการณ์ ตราบใดทีี่คุณยังไม่พิสูจน์ตนเองให้มีความเข้าใจในโรคเอดส์ ไม่ให้โอกาสตวเองอทำสิ่งดี ๆเพ่ือ่พอแม่และแฟน รรอและเรียกหาแต่ยา ก็เหมือนคุณปฏิเสธที่จะเรียนรู้และเติบโตจากความพลั้งพลาดาครั้งนี้ ตั้งสติไตร่ตรองเสียใหม่ ขอให้กล้าหาญในการเดินต่อไปนะ โรงพยาบาลให้ข้อมูลเกี่ยวกับโรคเอดส์เพียงพอไหม มีนัดกับหมอเม่ือไรซักถามเขาได้นะ ดูแลตนเองงงงด้วย มีอะไรก็คุยมาได้

มียารักษา Hivไหมครับ ถ้าติดเชื้อควรเลิกกับแฟนไหมครับ คนจะติดเชื้อจะมีชีวิตยืนยาวไหมครับ ถ้าติดเชื้อจะมีโอกาสที่รักษาหายขาดได้ไหมครับ การเข้าอยุ่ในสังคมอยู่แบบเหมือนเดิมๆได้ไหมครับโดยไม่ได้บอกว่าติดเชื้อ

คุณแพน คนติดเช้ือเอชไอวี กับคนไม่ติดเช้ือนั้น ดูกันไม่ออกหรอกนะ เพราะฉะนั้นใช้ชีวิตไปตามปกติ เพียงอย่าไปรับเช้ือเพ่ิม คือต้องใช้ถุงยางอนามัยทุกครั้งที่มีเพศสัมพันธ์ และไม่จำเป็นต้องไปบอกใคร บอกแล้วได้ประโยชน์อะไร ส่วนแฟนของคุณหากต้องการคบหากันจริงจังต่อไป ก็ควรหาโอกาสบอกเธอตรง ๆ และพาเธอไปพบพยาบาลหรือเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลที่ทำหน้าที่ให้คำปรึกษาแนะนำ เธอจะได้ข้อมูลที่ถูกต้องและไม่ต้องวิตกกังวลในการคบหากับคุณ หากเธอยอมรับไม่ได้เธอก็จะบอกเอง อย่าตัดสินใจโดยไม่พยายามพูดคุยกันให้รู้เร่ือง ผู้คนหญิงชายส่วนใหญ่ไม่ได้รังเกียจเอชไอวี แตเขารังเกียจพฤติกรรมหลอกลวงไม่จริงใจมากกว่า เพราะฉะนั้นต้องเข้มแข็งอดทนและซ่ือสัตย์ต่อตนเองและคนรัก ดังที่บอกไปแล้ว่า ยังไม่มียารักษา HIV แต่เราทุกคนอยู่ด้วยความหวัง และมีความพยายามในการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของตนให้ดีกว่าเดิมให้ได้ หากเราเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมไปในทางที่ดี รู้ข้อจำกัดของตนเองอะไรทำได้ ทำไม่ได้ ควรทำไม่ทำ เราก็จะสามารถมีชีิวิตอยู่ได้เป็นปกติยาวนาน ที่ถามว่าจะเข้าอยู่ในสังคมแบบเดิม ๆ ได้ไหม ก็ไม่รู้หรอกนะว่า สังคมแบบเดิม ๆ ของคุณไม่มีสุรายาเมา ติดพนัน ไม่มีสารเสพติดหรือ ซึ่งคุณก็รู้ดีว่าสารเพสติดเหล่านี้ไม่ดีกับทุกคน เพาะฉะนั้นจะคบหากับใครก็เลือกให้ตัวเองปลอดภัยและปราศจากอบายมุขทั้งปวงดีที่สุดเพ่ือสุขภาพของคุณ คนติดเช้ือเอดส์ ชอบถามว่า "ผมจะอยู่ได้กี่ปี" ซึ่งคนอ่ืนคงตอบไม่ได้ คุณต้องบอกมาว่าอยากมีชีวิตอยู่อีกสักกี่ปี จะอยากอยู่ได้กี่ปี ก็ขึ้นอยู่กับการดูแลตัวเองของคุณนั่นแหละ ดูแลตัวเองด้วย

ขอบคุณครับ อาจารย์ อรอนงค์ ผมจะปฎิบัติตามอาจารย์นะครับ ผมยังหวังกะชีวิตคือ ตอบแทนผู้มีพระคุณ พ่อแม่ของผม และจะสร้างคุณงามความดี ถ้าอยุ่ยันแก่อาจจะบวชครับ รวมถึงผมจะดูแลตัวเองทานอาหารดี ออกกำลังกายดี หลับพักผ่อนดีและผมยังมีความหวังว่าสักวันหนึ่ง น่าจะมีตัวยาที่มารักษาโรคนี้ ได้ อยากให้นักวิจัยคิดค้นตัวยามารักษาHivมาทำการให้รักษาหายขาดได้ คนเราต้องสู้ครับอาจารย์ ขอเป็นกำลังใจให้ผู้คิดค้นตัวยาที่พยายามหายามารักษาโรคHivนี่ครับ